Celem niniejszego artykułu jest pogłębiona refleksja na temat zjawiska „turkusowych organizacji” oraz trendu w zarządzaniu, który się wokół tego zjawiska kształtuje. Tekst demaskuje mity i uproszczenia narosłe wokół „turkusowych organizacji”, pokazuje je w szerszej perspektywie (m.in. związki „turkusu” z Teorią Integralną i ewolucyjnym modelem rozwoju świadomości).

W artykule przedstawiono interakcje między zasobami człowieka, w tym osobowymi, a środowiskiem, w którym żyje, rozumianym jako system. W charakterystyce zasobów uwzględniono ich klasyfikację oraz rodzaje. Opisano znaczenie systemu, w kształtowaniu przekonań o posiadaniu potencjalnych lub faktycznych zasobów oraz dostępności do nich. Wskazano na możliwości, jakie daje proces coachingowy w pracy nad odkrywaniem, pomnażaniem i efektywnym wykorzystaniem zasobów człowieka na rzecz dobrostanu jednostki i systemu społecznego, w którym funkcjonuje.

Przywództwo uwzględniające krytyczne myślenie jest przywództwem kwestionującym status quo, szanuje autonomię i prawdomówność. Krytycznemu myśleniu zagraża jednak wiele postaw, jak choćby egocentryzm, socjocentryzm, paternalizm, ograniczające przekonania, skłonność do myślenia indukcyjnego czy afekt ojcowski. Wydaje się, że decyzje podjęte na podstawie emocjonalnych i stereotypowych założeń mogą nie pozwalać na uczciwą ocenę faktów oraz kwestionowanie status quo, przede wszystkim u siebie. W takich wypadkach pomocny może być coaching. Po pierwsze, może uświadamiać klientowi nieustępliwość i brak postawy otwartej na inne poglądy. Po drugie, może być metodą krytycznego dochodzenia z klientem do sedna jego problemu.

W artykule zaprezentowane są wyniki badań jakościowych nad procesem profesjonalizacji zawodu coacha. Przedmiotem analizy są narracje uzyskane w toku przeprowadzenia pogłębionych wywiadów z osobami wykonującymi zawód coacha. Głównym obszarem badawczym jest codzienność coachów, historia ich wejścia w zawód, refleksje na temat zawodu i kompetencji coacha, perspektywy i ograniczenia coachingu. Artykuł przybliża także teoretyczne zagadnienia związane z procesem profesjonalizacji zawodu coacha, które wynikają ze wzrostu społecznych oczekiwań co do profesjonalności praktykowania tego zawodu.

Zmiany systemowe w organizacji są skomplikowanymi procesami organizacyjno-logistycznymi, lecz także złożonymi procesami na poziomie psychologiczno-społecznym w organizacji. To, co się dzieje w każdym pracowniku i we wszystkich interakcjach między pracownikami, ma decydujące znaczenie dla przeprowadzanej zmiany. Przywództwo oparte na empatii pozwala zadbać o poziom motywacji pracowników i ich efektywność, umożliwia zminimalizowanie kosztów wynikających ze zmiany dla jednostki i organizacji oraz zwiększa skuteczność procesu zmiany.

Głębokie słuchanie jest kompetencją, która wspiera liderów i przedsiębiorców w rozwiązywaniu problemów, kreowaniu innowacyjnych rozwiązań oraz podejmowaniu decyzji w warunkach ciągłej zmienności, niepewności, złożoności i wieloznaczności współczesnego świata (tzw. VUCA world). Autorka opisuje naturę „słuchania”, jej rolę w procesie twórczego rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji oraz przedstawia praktyczne możliwości wykorzystania muzyki i niektórych technik muzykoterapii (praktyk opartych na dowodach naukowych) w coachingu i treningu kompetencji głębokiego słuchania.

W artykule zaprezentowano teorie dotyczące procesu oraz zjawiska coachingu i przywództwa, a także coachingu jako narzędzia rozwoju przywództwa. Przedstawiono historię i złożoność procesu przywództwa oraz zbieżność między wymaganiami współczesnych organizacji a wzmacnianymi cechami i umiejętnościami jednostki w procesie coachingu. Zaprezentowano, na podstawie badań, metody stosowane w procesie rozwoju przywództwa w polskich organizacjach, i pokazano, które z tych metod są postrzegane przez menedżerów wyższego szczebla jako najbardziej skuteczne.

Metodami, jakie stosują organizacje w celu uzyskania przewagi kompetencyjnej nad konkurentami, są coaching oraz mentoring jako filary stosowane we współczesnej edukacji biznesu. Obszary sprzedaży należą do tych miejsc w organizacji, gdzie transfer wiedzy i umiejętności przy użyciu metod coachingowych i mentoringowych mogą doprowadzić firmę do ponadprzeciętnych rezultatów. Są one wszak znaczącym elementem kultury organizacyjnej.

W artykule przedstawiono szanse i zagrożenia dla zarządzania zespołem wielopokoleniowym z perspektywy świata VUCA w aspekcie podejścia coachingowego. Perspektywa uwzględnia: zmienność, niepewność, niejednoznaczność oraz złożoność środowiska, w którym działają zespoły.

Czynnikiem budującym wiarygodność i skuteczność coachingu jest praktyka w podejściu evidence based coaching. Artykuł prezentuje jeden z modeli opartych na dowodach: transteoretyczny model zmiany (TMZ) autorstwa J.O. Prochaski i C. DiClemente i jego zastosowanie w coachingu. Omawiana jest istota TMZ, etapy zmiany i procesy zmiany oraz szczegółowo przedstawiony jest proces coachingowy oparty o TMZ oraz podejście systemowe.

Autorka prezentuje krótki przegląd wybranych badań dotyczących problematyki coachingu, wskazując te szczególnie interesujące dla coachów, menedżerów, beneficjentów coachingu, naukowców itd. Ostatecznie skupia się na prezentacji badań przeprowadzonych przez Kerryn Griffiths w ramach jej rozprawy doktorskiej, które ukazują coaching z perspektywy procesów uczenia się. Tym samym autorka stara się zainspirować coachów do namysłu nad swoją praktyką i jej doskonaleniem z udziałem nauki.

W części teoretycznej zostaną przedstawione: paradygmat systemowy i zmiana paradygmatu, teoria systemów według L. von Bertalanffy’ego, teoria chaosu oraz zasada nieliniowości. Autorka pokazuje jednostkę jako system, związki teorii systemów z coachingiem oraz zastosowania podejścia systemowego w coachingu, które zachęcają klienta do wykorzystania własnej zdolności do generowania opcji i dokonywania wyborów, których celem jest wzrost potencjału. W części praktycznej zostaną pokazane metody pracy z systemami klienta przez zastosowanie autorskiego modelu: efekt motyla do pracy w coachingu stworzonego na podstawie teorii naukowych oraz podejścia systemowego w coachingu.

Przekształcanie pracy to zjawisko samodzielnego dopasowania pracy do własnych potrzeb i preferencji, które wynika z oddolnej inicjatywy pracowników. Celem artykułu jest przedstawienie interwencji przekształcania pracy w oparciu o procedurę Michigan Job Crafting Exercise, założenia modelu zasoby – wymagania pracy Bakkera i Demerouti oraz badania własne przeprowadzone w polskich organizacjach. W artykule przedstawiamy zastosowane metody pracy oraz czynniki wpływające na skuteczność interwencji.

W praktyce coachingowej, konsultingowej i doradczej, odwołując się do teorii systemowej, często pomija się krytykę wspomnianej teorii. W niniejszym artykule przedstawione zostaną założenia klasycznej teorii systemowej w różnych naukach oraz ich krytyka. Ta ostatnia dotyczy przede wszystkim prymatu systemu nad człowiekiem, braku jego refleksyjności i podmiotowości, zmiany granic systemowych. Naszą propozycją odpowiedzi na elementy krytyki teorii systemowej jest autorska metodologia The Coaching Maps, oparta m.in. na hermeneutyce, a zakładająca wykorzystanie etnografii obrazu w procesie badawczym/diagnostycznym i coachingowo-szkoleniowym. Z kolei pojęcie systemu jako zamkniętej całości w określonymi granicami proponujemy zastąpić pojęciem kontekstu, określającym środowisko praktyk biznesowych.

Celem artykułu jest przedstawienie podstawowych założeń Modelu PEB i jego podstaw teoretycznych oraz opis poszczególnych etapów modelu wraz ze wskazaniem form pomocy adekwatnych do pracy z klientem na danym stadium. Podstawą teoretyczną modelu jest cykliczno-fazowy model zmiany rozwojowej, który podkreśla zarówno cykliczność, jak i znaczenie kryzysu w rozwoju człowieka. Stadia natomiast są stworzone na bazie modelu przebiegu kryzysu Hopsona i Adamsa oraz na bazie doświadczenia praktycznego autorek.

„4 Steps Re:Start” to model pracy ze stratą do zastosowania/stosowany w coachingu i psychoterapii. 4 kluczowe etapy modelu to: (1) praca z myślami i przekonaniami, (2) nadawanie sensu doświadczeniom i formułowanie kluczowego przesłania, (3) punkt zwrotny – przejście od przetrwania do wzrostu oraz (4) etap integracji życiowego doświadczenia.

W artykule przedstawiono założenia teoretyczne, opisy przypadków oraz wskazano granicę między wykorzystaniem modelu w coachingu i psychoterapii.

Celem artykułu jest przedstawienie autorskiego programu Journey into Your Self osadzonego w travel coachingu i wykorzystującego narzędzia coachingowe, by ułatwiać uczestnikom podróży dokonywanie systemowych zmian. Istotny akcent położony jest na postrzeganie człowieka jako całość systemu wewnętrznego i element systemu zewnętrznego, dążącego do dobrostanu fizyczno-psychiczno-społecznego, stanowiącego jedność relacji intrapersonalnej i relacji interpersonalnych. Podróż odbywa się w dwóch wymiarach: jako przemieszczanie się w przestrzeni, ale również jako odkrywanie samego siebie.