Effective administrative cooperation and mutual assistance in direct taxation are crucial for the proper application of tax laws and for combating tax fraud and evasion in the EU. However, these collaborative efforts face legal and practical challenges, particularly due to the internal market and cross-border mobility of taxpayers and businesses. This paper reviews the legal structure established by Council Directive 2011/16/EU and related instruments, and examines recent develop-ments and proposals to enhance said cooperation – including automatic information exchange, joint audits, tax ruling exchanges, and mutual assistance in claim recovery. It also explores the potential benefits and drawbacks of extending cooperation to non-EU jurisdictions and the role of the OECD and other international organisa-tions in promoting the cooperation in question. The paper concludes that while significant progress has been made, some challenges need still to be addressed. It recommends measures to improve the effectiveness and efficiency of said coopera­tion while respecting the rights and interests of taxpayers and Member States.

International organisations (hereinafter referred to as “IOs”) have evolved and expanded their roles across sectors, enjoying absolute jurisdictional immunity that raises concerns regarding the adequacy of rules governing their operations – espe-cially in the area of modern justice needs. This paper addresses the debates sur-rounding the scope of jurisdictional immunity of IOs against legal responsibility, evaluating its rationale and contrasting it with the lack of appropriate legal redressal forums for violations of IOs. The authors have adopted a qualitative analysis method to examine judicial opinions and controversies involving major IOs like the UN, WHO, and NATO, revealing legal barriers that undermine efforts to hold these organisations accountable for violations of international law. The paper argues for a balanced approach that preserves the essential functions of IOs while establishing effective mechanisms for legal redress and accountability. The authors propose limiting the scope of immunity in specific cases and enhancing alternative dispute resolution mechanisms to uphold the rule of law principles.

This paper aims to elucidate the matter of certain knowledge pertaining to admini-strative decisions, those issued by artificial intelligence. It also clarifies the position of the administrative judiciary with regard to the adoption of this presumption and through a comparative analysis of administrative judicial applications in Jor-dan, Egypt, and Morocco. The text addresses the most significant evidence for achieving certain knowledge of an administrative decision – and thereby initiating the appeal period against the appellant. The question at hand is whether the administrative judiciary applies the traditional theory of certain knowledge to its counterpart issued by artificial intelligence systems, especially after its inclusion in Jordanian Administrative Judiciary Law No. 27 of 2014. This paper is based on a comparative descriptive analytical methodology exploring the Jordanian, Egyptian and Moroccan laws.

Rape is often considered as a crime against a woman’s virtue. However, cases of male rape and sexual violence against members of the LGBTQ+ community can-not be overlooked. Though such cases are much underreported as compared to male-on-female rape, every victim of sexual violence should have legal recourse, regardless of gender, at the very least from a human rights perspective.
In India, however, rape is classified as a gender-specific offence. To provide deeper insights into the issue, this paper examines two key questions: (1) What factors contribute to the persistence of gender-specific laws in India; and (2) What can be learned from a critical analysis of gender-neutral rape laws in the UK, South Africa, and European Union, with a particular focus on Sweden? Additionally, the paper explores the potential for India to adopt relevant legal principles from these jurisdictions.

The expansion and development of the digital payment infrastructure in India’s banking sector have led to a significant increase in the number and value of digital transactions. Yet, such transactions are inherently vulnerable to cybercrime, particularly digital payment fraud. According to a recent report published by the Indian Cybercrime Coordination Centre (I4C), digital financial frauds amounted to ₹1.25 lakh crore over the past three years. Data provided by the National Cybercrime Reporting Portal further indicate that in the year 2023 alone, victims of digital financial fraud incurred losses of at least ₹10,319 crore. This study aims to identify and examine the legal challenges associated with digital payments and their implications while proposing potential strategies to mitigate the existing risks. It also explores measures to enhance fund transfers and payment processes involving the use of digital means.

The existence of the Court of the International Financial Centre “Astana” is a challenge to both legal theory and practice. This challenge concerns the status of the judges of this court, who apply the precedents of the English courts in their case law. This unique practice of letting the territory of a sovereign country enforce the principles coming from a completely different system of law is described by legal academics and commentators in various ways: as a reception, acculturation, transformation, implementation, migration of the law, continuity and replicability of the law. In this context, we analyse the very nature of the financial centre “Astana” and particularly one of its most prominent institutions, namely the Court of the International Finan-cial Centre “Astana” presenting it as a process of its integration into the framework of the Kazakh constitution of the autonomous legal system within the economic zone whose boundaries are determined by the constitution and the constitutional law governing the roles played by the international financial centre.

The war in Ukraine, the pandemic, and political and economic crises have given rise to the spread of digital violence on the internet. Fake news, disinformation, hate speech, and propaganda in the digital sphere can easily spread, manipulate human consciousness, and encourage illegal behaviour. The progressive advancement of modern technologies has necessitated the development of a common regulatory framework and standards for online interaction and decisive counteraction to illegal online content. Another issue that needs to be examined is the obligation of private social media providers to balance human rights and fundamental freedoms against each other. Whether such additional means of combating online hate and incitement are effective should be a subject of thorough studies. Special attention should be also given to a study into which human rights standards are breached through digital violation and which standards of fundamental rights are infringed on as a result of digital violation.

Zgodnie z art. 86 u.i.o.ś.3 decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wiąże m. in. organy wydające decyzje określające warunki korzystania ze środowiska w zakresie, w jakim ma być uwzględniona przy wydawaniu tych decyzji. Celem niniejszych rozważań jest wykazanie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących np. tożsamości przedsięwzięcia w kontekście definicji legalnej instalacji, co wpływa na związanie organu decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, gdy raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i wniosek o pozwolenie zintegrowane są treściowo spójne, ale treść decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach takiej już spójności nie zachowuje. Zagadnieniem poddanym rozważaniom była również zasadność bezrefleksyjnego obciążenia za taki stan rzeczy podmiotów administrowanych.

Z początkiem 2025 r. weszła w życie największa od wielu lat nowelizacja przepisów dotyczących opodatkowania nieruchomości w Polsce. To powszechne świadczenie ma bardzo duże znaczenie praktyczne oraz fiskalne, gdyż stanowi istotną cześć dochodów własnych gmin. Regulacje prawne odnoszące się do podatku od nieruchomości od lat są źródłem sporów interpretacyjnych. Co więcej, część z nich uznano za niezgodne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, co było w dużej mierze przyczynkiem do ich zmian. Celem opracowania jest przedstawienie tych nowych rozwiązań w kontekście ich wpływu na poprawę jakości prawa podatkowego w Polsce. W szczególności autor, dokonując krytycznej analizy nowelizacji, odniesie ją do podnoszonych w nauce koncepcji reformy opodatkowania nieruchomości w Polsce.

W niniejszym artykule zagadnienie resocjalizacji penitencjarnej zostało omówione z perspektywy osób zaangażowanych w ten proces. Prowadzone oddziaływania w kontekście konkretnego programu, a szerzej całego procesu, poddane zostało ocenie osadzonych – uczestników, personelu penitencjarnego oraz studentów – prowadzących. Zebrany materiał badawczy poddano analizie jakościowej. Dotychczas, opisując proces resocjalizacji penitencjarnej, koncentrowano się na wybranej grupie, unikając przedstawienia szerszej perspektywy. Celem artykułu jest ocena programu Arteterapia w resocjalizacji z perspektywy zaangażowanych w realizację stron. Prze-prowadzono badania focusowe oraz wywiady pogłębione z osadzonymi uczestniczącymi w programie, personelem więziennym oraz studentami prowadzącymi zajęcia. Uzyskane wyniki wskazują na duży potencjał programów arteterapeutycz­nych w upodmiotowieniu osadzonych i przeciwdziałaniu prizonizacji. W artykule zawarto również rekomendacje dla dalszych działań resocjalizacyjnych, uwzględniające zidentyfikowane bariery.

Przedmiotem niniejszego opracowania jest przeanalizowanie zaproponowanych przez środowisko adwokackie zmian w przedmiocie przepisów art. 168a, 168b oraz 237a k.p.k., gdzie pierwszy z nich dotyczy sytuacji związanej z uzyskaniem dowodu za pomocą czynu zabronionego, drugi związany jest z problematyką wykorzystania dowodu z kontroli operacyjnej. Trzeci natomiast odnosi się do kompetencji prokuratorka w przedmiocie wykorzystania dowodu w postępowaniu karnym.
Problematyka dowodów nielegalnych oraz kontroli operacyjnej i kwestii z nimi związanych jest ważna z uwagi na zasady obowiązujące w demokratycznym państwie prawnym. Jasność i precyzyjność uregulowań prawnych w tym zakresie gwa­rantuje każdemu obywatelowi poczucie respektowania jego praw i realizacji gwarancji ustawowych.
Obecne rozwiązania są powszechnie krytykowane w środowisku prawniczym, dlatego też Naczelna Rada Adwokacka podjęła się próby zmiany tego. Przedmiotowe opracowanie ma na celu ocenę zaproponowanych zmian przez środowisko adwokackie.

Umiędzynarodowienie stanowiło jeden z ważnych elementów reformy szkolnictwa wyższego w 2018 roku. Jednak pojęcie to w środowisku akademickim nadal jest mgliste i niedookreślone. Celem autora jest wyjaśnienie wątpliwości terminolo­gicznych związanych z internacjonalizacją oraz ocena działalności podmiotu odpowiedzialnego za proces umiędzynarodowienia uczelni i jednostek naukowych – Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej. Autor nie ogranicza się jedynie do wskazania zakresu funkcjonalności i dysfunkcjonalności wyspecjalizowanej agendy rządowej, lecz formułuje postulaty de lege ferenda i obszary do doskonalenia. W obliczu projektowanych zmian w systemie szkolnictwa wyższego proponowane modyfikacje mogą przyczynić się do usprawnienia działalności Agencji oraz realizacji jej zadań ustawowych. W tekście zastosowano metodę empiryczną oraz subsydiarnie formalno­dogmatyczną.

W każdym procesie wyborczym szczególne miejsce zajmuje kwestia finansowania kampanii wyborczej. Jednym z kluczowych problemów w tym zakresie jest dopuszczalność zmiany limitu wydatków dokonywanych przez komitety wyborcze już po rozpoczęciu kampanii wyborczej. Taki przypadek miał miejsce podczas wyborów samorządowych w 2024 roku. Celem niniejszej pracy jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy w toku kampanii wyborczej dokonywanie tego typu zmian powinno być dopuszczalne, a także ustalenie, jakie skutki zmiany te mogą za sobą pociągać. Problematykę tę przeanalizowano głównie w kontekście zasady równości wyborów oraz standardu ciszy legislacyjnej. W pracy zastosowano metodę formalnoprawną oraz dokonano analizy literatury przedmiotu.

W artykule omówione są wybrane elementy prawnego modelu ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami w Polsce i Czechach. Celem autora jest przybliżenie tego zagadnienia czytelnikowi, co być może będzie przyczynkiem do podjęcia nauko-wej, międzynarodowej dyskusji na tym polu. Niemożliwe jest poruszenie wszystkich wątków związanych z ochroną powietrza w obu tych państwach, stąd też główna uwaga zostanie skupiona na wysuwającej się na pierwszy plan ochronie jakości powietrza i unikania jego zanieczyszczeń pochodzących z sektora bytowo--komunalnego, gdyż to ten wątek jest w Polsce najpoważniejszym problemem. Polski i czeski porządek prawny jako obszar badań zostały wybrane nieprzypad-kowo. Nawiązanie właśnie do czeskiego prawodawstwa autor uzasadnia bliskością geograficzną (sąsiedztwo z Polską, zanieczyszczenia mają charakter transgraniczny), podobnymi problemami (państwo postkomunistyczne), członkostwem w UE. Mimo tych ewidentnych podobieństw oba państwa radzą sobie z ochroną powie-trza w odmienny sposób. Artykuł będzie dotyczył zasadniczych instrumentów prawnej ochrony powietrza w obu państwach. Poszczególne instrumenty prawne zostaną opracowane w kolejnych publikacjach. W artykule wykorzystano metodę dogmatyczno-prawną oraz komparatystyczną.

This article analyses the impact of legal research on the education of future lawyers in Poland, focusing in particular on legal regulations and educational practices. The study aims to explain how the findings of research projects, especially of those funded by the National Science Centre (NSC)10, can be applied in teaching. The authors hypothesise that basic research has a minimal effect on legal education, which may result from the applicable legislation and internal conditions within university. The research involved an analysis of legal documents, a literature review, as well as surveys and interviews with academic staff. It examined the relationship between research and teaching activities in the context of higher education reform. The findings indicate that while most academics perceive their teaching and research as synergistic, there exist barriers in this areas – such as low motivation for research among students. The authors emphasise the need for reforms to better integrate research with teaching, which is crucial for enhancing the quality of legal education.

This article analyses the Dutch legal response to Poland’s 1950 extradition request of Pieter Menten and the questions underpinning the reasoning of the authorities and courts, along with other less visible issues then in play. The article begins with an overview of Menten’s activities in pre – and WW2 Poland, which include his involvement in massacres in 1941, as well as the looting of art. The Dutch court’s position on the matter reveals larger questions about the Dutch approach towards accountability for war crimes in the immediate post-WW2 period. The article adopts an international historical methodology in its analysis to demonstrate how concepts of extradition and war crimes were underdeveloped in the post-WW2 period. In this case, the intertwining of constitutional, criminal, and international laws provided a way for the political decision to prevail. Extradition, because it is an interplay between law and politics, was at odds with international criminal justice discourse during this period.

This paper attempts to present the constitutional and legal frameworks for the constitutional oversight of the legislative oversight in Portugal and South Africa and the various mechanisms that enable the Constitutional Court to monitor legislative oversight. The paper also presents the most critical repercussions that resulted from applying the constitutional oversight system over legislative oversight and the impact of these repercussions on rights and freedoms. It also addresses the quality and integrity of legislation and the effects of this oversight on the relationship between the constitutional judiciary and the parliament. The study uses two basic approaches: the comparative approach to compare South Africa and Portugal and the analytical approach to determine the repercussions of constitutional oversight on legislative oversight. The study seeks to answer several research questions that help clarify the mechanisms necessary to exercise this oversight.