Efekt dyspozycji polega na skłonności inwestorów do zbyt szybkiego sprzedawania akcji, których ceny zwyżkują, oraz do zbyt długiego przetrzymywania akcji zniżkujących. Artykuł objaśnia efekt dyspozycji w oparciu o teorię perspektywy Kahnemana i Tversky’ego. Zamiast klasycznego przedstawienia efektu dyspozycji w funkcji czasu, przeprowadzono analizę prawdopodobieństw przypisywanych przez inwestorów oczekiwanym zyskom (stratom), a następnie wyznaczono wartości graniczne tych prawdopodobieństw powyżej, których efekt dyspozycji nie występuje.

Praca zawiera przegląd wyników eksperymentalnych dotyczących gry przetargu-ultymatywnego i gier pokrewnych. Obserwowane w eksperymentach postępowanie graczy w tej grze zasadniczo odbiega od przewidywań teorii gier, formułowanych dla zachowania racjonalnych graczy w racjonalnym otoczeniu. Ponieważ gra jest bardzo prosta, rozbieżność ta nie jest skutkiem kłopotów graczy z analizą strategiczną gry. Przedstawiamy w sposób krytyczny inne możliwe wyjaśnienia tej rozbieżności, w szczególności postępowanie dyktowane poczuciem sprawiedliwości i reakcje emocjonalne. Opisujemy także badania eksperymentalne nad wpływem parametrów gry (wielkości wypłat, opcji zewnętrznych itp.) oraz zewnętrznych czynników (np. narodowości) na decyzje podejmowane przez graczy.

Artykuł rozważa kwestię zawodności intuicji menedżera przy próbie dokonywania bardzo oczywistej, zgodnej ze "zdrowym rozsądkiem" suboptymalizacji programowalnej sytuacji decyzyjnej. Pretekstem jest opis przypadku występującego w badaniach operacyjnych pod nazwą zamkniętego zagadnienia transportowego.