Franz Kafka’s novel The process is a timeless novel, still valid and alive. It is a description of the state of consciousness of a certain age, a certain view of the world of the author, of the enslavement of man by binding law, because the authorities decide on life and the fate of the human being. „The process” is a novel about a man, who is lost in his own life. The message of the thesis is that the man is born and condemned to live or to die without any explanation. Moreover he is subordinated to the top-down established rights. The judgment, which is death, falls on us without notice. The man is liable for everything that happens in his life and the world around him.

The inspiration behind the article is the two new provisions of the Polish Criminal Code, penalising the up to now unpunished behaviour leading up to murder, introduced by means of the Act of 13 June 2019 on the Amendment of the Act – Criminal Code and Certain Other Acts. Despite the doubts regarding the constitutionality of the act in question, it is reasonable to look into the mechanism of preparation to murder and contract killing, if only because of the fact that these solutions may return in further draft amendments to the Criminal Code. The analysed provisions has given rise to a more general reflection on the legitimacy of penalisation of preparation to murder in the light of contemporary indications of the theory of criminalisation. The discussion also features remarks on the already functioning types of prohibited acts, used, among others, to criminalise acts undertaken at the stage of preparation to murder. The conclusions have led to a demand for the adoption of a provision sanctioning an incomplete variant of preparation to murder and for a total abandonment of separate criminalisation of contract killing.

The purpose of the article is to discuss the new regulation provided in Art. 189d item 4 of the Code of Administrative Procedure, i.e. the impact of the circumstances of the offender’s contribution to the occurrence of administrative tort on the administrative penalty. First, after conducting an analysis, I come into a conclusion that the said contribution does not affect the very fact of being held liable, but is taken consideration only at the stage of determining the amount of penalty. This proves that its application is limited. Then, I proceed with a critical analysis of the existing limitation, referring to the fundamental principles that should be taken into account in the process of law enforcement, which involves also imposing sanctions and determining the role of administrative financial penalties.

W dobie globalnych sieci teleinformatycznych działania podejmowane w cyber- przestrzeni nie są ograniczone przestrzenią i czasem, a udostępniane treści mogą docierać do potencjalnie nieograniczonego grona odbiorców. Nawet jeśli dostęp do nich uzależniony jest od wypełnienia dodatkowych warunków, to na ogół ich spełnienie nie jest na tyle kłopotliwe, aby taki dostęp utrudniało. Łatwość udostęp- niania oraz złudne poczucie całkowitej anonimowości wpływają na udostępnianie materiałów multimedialnych zawierających także treści prawem zakazane. Nie- zwykle niepokojącym, i niestety, coraz częstszym zjawiskiem jest udostępnianie w sieci zdjęć osób nagich bądź osób w trakcie czynności seksualnych - dokonywane bez ich wiedzy i zgody. Polskie prawo karne dostrzega wagę problemu, penalizując zachowania związane z utrwalaniem i upublicznianiem wizerunku osoby nagiej lub w trakcie czynności seksualnych, jednak wydaje się, że kategoria czynów karalnych ujęta jest zbyt wąsko, co należy ocenić krytycznie. Celem przedstawionych rozważań jest próba analizy zakresu kryminalizacji regulowanej w art. 191a k.k. oraz sformułowania postulatów de lege ferenda.

Problem przemocy „honorowej" jest zjawiskiem przekraczającym granice państw, kultur i religii. Przemoc ta najczęściej bywa łączona z krajami i regionami Bliskiego Wschodu - Jordanią, Libanem, Palestyną, irackim Kurdystanem. W Europie oma- wiana kwestia pojawiła się w debacie publicznej dopiero na początku XXI w. i zo- stała ograniczona do kontekstu migracyjnego. Efektem takiej kategoryzacji przemocy „honorowej" jest polityzacja zjawiska, przejawiająca się w silnym uzależnieniu działań podejmowanych przez państwo od takich czynników, jak linia polityczna rządzącej partii czy nastroje społeczne. Celem niniejszego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o to, w jaki sposób uregulowano prawnie problem prze- mocy „honorowej" w wybranych krajach i regionach: Libanie, Jordanii, irackim Kurdystanie, Wielkiej Brytanii, Holandii i w Niemczech. Umożliwi to identyfikację sposobów walki z tym problemem i wskazanie, czy kontekst migracyjny wpływa na zróżnicowanie stosowanych rozwiązań. Przedmiotem analizy będzie regulacja prawna, a także orzecznictwo sądów oraz działalność różnych instytucji rządowych oraz pozarządowych nakierowanych na walkę z tym problemem. Wyniki badań prowadzą do refleksji nad tym, czy prawo karne rzeczywiście jest najefektywniejszym instrumentem rozwiązania omawianego problemu. Badana problematyka wpisuje się w szerszy kontekst zagadnienia wykorzystywania narzędzi prawnych do osiągania określonych celów polityk publicznych.