Celem niniejszego artykułu jest ustalenie celów prawa finansów publicznych, które jest częścią prawa finansowego. Problemem badawczym jest odpowiedź na pytanie, czy ustalenia w zakresie celów danej gałęzi prawa mogą być przydatne w rozwija­niu aksjologii szczegółowej danej gałęzi prawa. W artykule dokonano pozytywnej weryfikacji hipotezy, zgodnie z którą cele prawa finansów publicznych są ściśle powiązane z ochroną wartości publicznych. Stąd za szczególnie celowe uznano stosowanie aksjologicznej analizy prawa do badania aksjologicznych zagadnień polityki finansowej, pełniącej służebną funkcję w stosunku do polityki gospodar­czej i społecznej.

Ogólnym celem opracowania jest włączenie się do nurtu poszukiwania wartości w prawie administracyjnym, a konkretnie w prawie ochrony klimatu. Aksjologia tego obszaru prawa charakteryzuje się wyjątkową złożonością. Szczegółowym celem badań jest poszukiwanie odpowiedzi na pytania: (a) na jakich wartościach prawodawca powinien oprzeć regulacje dotyczące lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni wiatrowych, aby tworzone normy mogły w sposób efektywny prowa-dzić do wzrostu wytwarzania energii z OZE, (b) czy kształt krajowych regulacji określanych jako tzw. zasada 10H stosowanych dotychczas w procesie lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni wiatrowych oraz kształt nowych regulacji zmierzających do liberalizacji tej zasady oparte zostały na prawidłowo wyważonym szerokim fundamencie aksjologicznym. Tylko takie normy prawa ochrony klimatu, które będą oparte na szerokim fundamencie aksjologicznym, będą akceptowane przez wszystkie podmioty, na które będą oddziaływały, a w konsekwencji będą efektywnie realizować cel, do którego zostają powołane (wzrost poziomu wytwarzania energii z OZE).

The patents regime in healthcare sector and its tussle with right to public health is a long controversial saga. The crux of matter which is debated focuses upon providing patent rights that reduces the accessibility of cost-effective healthcare services, particularly in developing country. The counter point to this has remained that providing patent allows nurturing of research and development in the healthcare sector, which promotes the healthcare industry to take initiatives to tackle various health related problems and provide better treatment.
According to the rival opinions presented in the aforesaid, the centre of the issue is health, therefore it is necessary to discuss the corresponding rights of citizens and duties of the government to make healthcare industry favourable.

The article is devoted to the study of the correct application of the evaluative concepts contained in the norms of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. Attention is drawn to certain difficulties in the application of the evaluative norms in the Convention: despite their objective necessity and usefulness, they create a room for the law enforcement entity’s own discretion up to subjectivism in resolving specific cases; they serve as an objective obstacle to the unification of the case law of the ECtHR and this creates preconditions for unequal implementation of ECtHR judgments in the national legal order; they cause the risk of errors in the application of the provisions of the Convention by the competent authorities of the Contracting States. It is established that the application of legal norms containing evaluative concepts is challenging not only owing to the specific properties of the evaluative concepts themselves, but also due to the peculiarities of adjudication by the ECtHR when applying the evaluative norms. The relevant case law of the ECtHR as well as examples of national legislation are analysed in support of these theoretical conclusions. Since the lack of uniform application of the evaluative norms of the Convention causes divergent use of the ECtHR’s judgments in the domestic judicial system, it is advised to follow a number of rules for reasoning of decisions by the domestic court. These rules will serve as a certain guarantee against ambiguous implementation of ECtHR judgments at the national level.

In the paper, we deal with the issue of education of lawyers in doctoral schools in
Poland. We describe the basic solutions adopted by the Constitution for Science regarding doctoral students. Based on socio-legal theory of the neutralisation of values in the law, we point out a few basic the categories of problems resulting from the regulations and the implementation of the act. They are: a vision of a doctoral candidate, a vision of a graduate, internationalization, interdisciplinarity, structure of doctoral schools and financing of doctoral education. The article is exploratory in nature, so its primary purpose is recognising and drawing attention to the problems and research questions that should be studied in further research.

The study is an attempt to present the situation of Poland and Lithuania after their accession to the European Union, and of the evolution of social assessment of the membership in the Union by Poles. A particularly important moment is the transition from looking at the EU from the point of view of the material benefits associated with the accession to looking at the European Community as a community of values, one that guarantees European solidarity and equal opportunities, also in the material sphere. The authors consider whether the national (and nationalist) sentiments, along with demanding attitudes in Poland towards the states of “the old union” constitute a threat to the adoption of common values and the role of Poland in the European community.

Dla kreowania wizji demokracji i wolności duże znaczenie ma przypominanie źródeł i sensu ważnych europejskich wartości, także takiej wartości jak braterstwo. Korzenie odnajdywane są w poezji przedarchaicznej, a później w refleksji pierwszych filozofów, a jeszcze bardziej sofistów i stoików. Braterstwo wyraża wspólne pochodzenie i dziedzictwo ludzi. Opisy rzeczywistości społecznej ujawniają współcześnie różne formy dyskryminacji, m.in. właśnie ze względu na pomijanie nakazu braterstwa. Gwarancja wyłącznie większościowego decydowania bez utrzymywania życzliwości powszechnej w ujęciu C. Znamierowskiego czy braterstwa nie zapewni ustrojowi demokratyczności. W tej sytuacji także problematyczna jest prawość ustaw.

W artykule przedstawiono zjawisko „karuzeli podatkowej" w podatku od towarów, które jest swoistym nadużyciem prawa i służy wyłudzenia VATu. Po przedstawieniu doktryny orzeczniczej nadużycia prawa i dobrej wiary wypracowanej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej dokonano analizy orzecznictwa w tym zakresie, z którego wynika, że podatnicy zajmujący się wyłudzaniem podatku od wartości dodanej nie mają prawa do zwrotu podatku. Natomiast podatnicy, którzy padli ofiarą oszust podatkowych mogą powoływać się na doktrynę dobrej wiary i mają prawo do odliczenia podatku. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w istotny sposób wpływa na orzecznictwo sądów administracyjnych w Polsce. NSA w uzasadnieniach rozstrzygnięć stara się zdefiniować pojęcie „karuzeli podatkowej", które jest bardzo zróżnicowane.

Badania prowadzone nad funkcjonowaniem administracji publicznej mają charakter interdyscyplinarny. Analizowanie kwestii funkcjonowania administracji publicznej wymaga systemowego spojrzenia, w którym istotnym elementem jest układ stosunków pomiędzy całym systemem i poszczególnymi podsystemami administracji publicznej a jej otoczeniem zewnętrznym. To ujęcie wywodzi się z nauk o zarządzaniu. Znajduje ono swoje odzwierciedlenie w nauce administracji. Szczególnym podsystemem administracji publicznej wymagającym ujęcia interdyscyplinarnego jest podsystem społeczny. W polskim systemie administracji publicznej podsystem społeczny stanowią pracownicy tworzący korpus służby cywilnej oraz inni pracownicy zatrudnieni w urzędach i pozostałych strukturach administracji publicznej. Kształtowanie kadry administracji wiąże się nie tylko z samym naborem odpowiednio wykształconych kandydatów do pracy w urzędach organów administracji publicznej. Bardzo ważne jest kształtowanie odpowiednich postaw etycznych urzędników zarówno administracji rządowej, jak i samorządowej. Powinni oni znać zasady etyki urzędniczej. Nie jest jednak możliwe skodyfikowanie wszystkich norm etycznych pracownika administracji publicznej, a więc należy w tym zakresie stosować ogólne normy prawa moralnego. Obecnie absolwenci kierunków studiów wyższych przygotowujących do pracy w administracji są wprawdzie na ogół odpowiednio przygotowani do analizowania aktów normatywnych, wydawania decyzji administracyjnych czy w ogóle rozumienia zasad systemu prawnego, ale brak im podstaw do uwzględniania w odpowiednim stopniu kwestii związanych z etyką działania i poszanowaniem przyjętych w społeczeństwie wartości.

Prezentowany artykułu powstał na tle obserwacji bieżących polskich sporów polityczno-prawnych wokół Konstytucji. Poszukując przyczyn różnic w pojawiającej się argumentacji, zwróciliśmy uwagę na zagadnienie edukacji konstytucyjnoprawnej. Postawione zadanie przedstawiliśmy w dwóch etapach. W pierwszym omówiliśmy wyróżniane w teorii społecznej modele edukacji. Punktem wyjścia uczyniliśmy model strukturalno-funkcjonalny oraz jego krytykę z perspektywy teorii konfliktowych, interpretatywnych i krytycznych. Następnie zaprezentowana została ewolucja instytucji prawno-administracyjnych w świetle konfliktu między oczekiwaniem ich otwartości na wymiar etyczny i polityczny a roszczeniem integralności i spójności. W tym celu skorzystaliśmy z propozycji Philippe Noneta i Philipa Selznicka. W drugim etapie przybliżyliśmy trzy koncepcje konstytucji i konstytucjonalizmu. Za modelowe przykłady posłużyły nam poglądy Hansa Kelsena, Carla Schmitta oraz amerykańska doktryna judicial review. Propozycje te, jak staraliśmy się wykazać, można przedstawić jako punkty oparcia dla trzech wizji edukacji konstytucyjnoprawnej. W artykule nie poprzestaliśmy tylko na prezentacji modeli edukacji i rekonstrukcji wizji edukacji konstytucyjnej. Usiłowaliśmy również, mając na uwadze doświadczenia polskiej debaty wokół Konstytucji, wykazać, że doktryna judicial review otwiera obiecującą przestrzeń dla rewaluacji nauki i praktyki (a więc i dydaktyki) konstytucyjnoprawnej.