en pl
en pl

Decyzje

Zobacz wydanie
Rok 2017 
Numer 27

Progresywna proporcjonalność jako cecha systemu wyborczego

Jacek Haman
Uniwersytet Warszawski

2017 (27) Decyzje

DOI 10.7206/DEC.1733-0092.86

Abstrakt

Systemy proporcjonalnego podziału mandatów między partie, na podstawie wyników wyborów, a przed wyborami między okręgi wyborcze na podstawie danych demograficznych, oceniane są zwykle ze względu na zgodność ostatecznych podziałów z kryterium proporcjonalności. W pewnych sytuacjach odejście od prostej proporcjonalności w kierunku proporcjonalności degresywnej lub progresywnej jest jednak celowe i nie powinno być traktowane w kategoriach błędu. Kwestia ta była już analizowana w odniesieniu do degresywnie proporcjonalnego podziału mandatów, przede wszystkim w kontekście podziału mandatów między delegacje narodowe w Parlamencie Europejskim. W tym artykule koncentruję się natomiast na kwestii proporcjonalności progresywnej podziału mandatów między partie i proponuję sposób mierzenia siły progresji podziału. Nową miarę stosuję do opisu systemów wyborczych w krajach europejskich, a także do oceny wpływu wielkości okręgu wyborczego oraz zastosowanej metody podziału proporcjonalnego (metoda d’Hondta lub Sainte-Laguë) na progresję podziału mandatów, a więc na to, na ile dany system przy podziale mandatów premiuje partie duże.

Kompletne metadane

Cytowanie zasobu

APA style

Haman, Jacek (2017). Haman, J. . (2017). Progresywna proporcjonalność jako cecha systemu wyborczego. Decyzje, (27), 69-88. https://doi.org/10.7206/DEC.1733-0092.86 (Original work published 2017)

MLA style

Haman, Jacek. Haman, J. . „Progresywna Proporcjonalność Jako Cecha Systemu Wyborczego”. 2017. Decyzje, nr 27, 2017, ss. 69-88.

Chicago style

Haman, Jacek. Haman, Jacek . „Progresywna Proporcjonalność Jako Cecha Systemu Wyborczego”. Decyzje, Decyzje, nr 27 (2017): 69-88. doi:10.7206/DEC.1733-0092.86.