en pl
en pl

Decyzje

Zobacz wydanie
Rok 12/2020 
Tom 2020 
Numer 34

Strzał w stopę. Niezamierzone konsekwencje polityczne manipulacji wyborczej w tureckich wyborach parlamentarnych w 2018 roku

Uğurcan Evci
University of California

Marek Kaminski
University of California

12/2020 2020 (34) Decyzje

DOI 10.7206/DEC.1733-0092.146

Zawartość artykułu

Abstrakt

Turecka partia rządząca, AKP (Partia Sprawiedliwości i Rozwoju), popełniła błąd ex post, zmieniając ordynację wyborczą przed wyborami parlamentarnymi w 2018 roku. Motywacją do przeprowadzenia wyborów była obawa AKP, że jej koalicjant – MHP (Partia Narodowego Działania) – nie przekroczy progu 10%. Nowe zasady dotyczące blokowania list wyborczych (apparentement) pozwoliły partiom na zawieranie bloków wyborczych, a całkowita liczba głosów oddanych na blok była wykorzystana do sprawdzenia, czy partia osiągnęła próg wyborczy. Niespodziewanie MHP udało się osiągnąć ten próg, podczas gdy partii opozycyjnej İP (Dobrej Partii) – już nie. Głosy na İP jednak nie przepadły, jak stałoby się w przypadku poprzedniej ordynacji. W efekcie AKP utraciła większość parlamentarną, ponieważ liczba przyznanych jej mandatów spadła poniżej 50%. Natomiast dawna ordynacja zagwarantowałaby AKP większość. Oszacowania liczby mandatów dokonano przy pomocy czterech alternatywnych scenariuszy; ponadto wskazano wszystkie partie, które popełniły błędy ex post w głosowaniu nad reformą wyborczą, oraz oceniono polityczne konsekwencje tej reformy.

Powiązania

  1. Bahçeli: HDP’lilerin Dokunulmazliklari Sorununu Kokten Cozelim (2016). BBC News Türkçe. Dostęp: 21 czerwca 2020. https://www.bbc.com/turkce/haberler/2016/01/160105_bahceli_hdp [Google Scholar]
  2. Bahçeli’den Ittifak Modeli Onerisi (2017). Haber 7. Dostęp: 21 czerwca 2020. http://www.haber7.com/siyaset/haber/2481293-bahceliden-ittifak-modeli-onerisi [Google Scholar]
  3. Bahçeli: Türkiye İttifakı’ndan bahsetmek kafamızdaki soru işaretlerini çoğaltmıştır (2019). BBC News. Dostęp: 21 czerwca 2020. https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-48003077 [Google Scholar]
  4. Balinski, M.L., Young, H.P. (1978). Stability, Coalitions and Schisms in Proportional Representation Systems. American Political Science Review, 72(3), 848–858. [Google Scholar]
  5. Benoit, K., Schiemann, J.W. (2001). Institutional Choice in New Democracies: Bargaining over Hungary’s 1989 Electoral Law. Journal of Theoretical Politics, 13(2), 153–182. [Google Scholar]
  6. CHP’li Torun’dan “seçim kanunu” uyarısı (2018). Dostęp: 21 czerwca 2020. https://www.aa.com.tr/tr/politika/chpli-torundan-secim-kanunu-uyarisi/1091061 [Google Scholar]
  7. Electoral Commission (2012). 2012 MMP Review. Dostęp: 17 czerwca 2019. https://www.elections.org.nz/events/past-events/2012-mmp-review [Google Scholar]
  8. Erdoğan: HDP’yi baraj altında bırakmak için markaja alacaksınız (2018). Dostęp: 21 czerwca 2020.https://www.sozcu.com.tr/2018/gundem/erdogan-hdpyi-baraj-altinda-birakmak-icin-markajaalacaksiniz-2466147/ [Google Scholar]
  9. Esen, B., Gümüşçü, Ş. (2018). The Perils of ‘Turkish Presidentialism’. Review of Middle East Studies, 52(1), 43–53. [Google Scholar]
  10. Evci, U. (2020). Regional correction of the Flis-Słomczyński-Stolicki formula: the case of Turkish elections. Decyzje 34, strony 31-48. [Google Scholar]
  11. Evci, U., Kaminski, M.M. (2020). Shot in the foot: unintended political consequences of electoral engineering in the Turkish parliamentary elections in 2018. Turkish Studies. DOI: [Google Scholar]
  12. 1080/14683849.2020.1843443. [Google Scholar]
  13. Flis, J., Słomczyński, W., Stolicki, D. (2018). Pot and Ladle: Mathematical Underpinnings. Dostęp: 6 kwietnia 2021. https://arxiv.org/abs/1805.08291 [Google Scholar]
  14. Flis, J., Słomczyński, W., Stolicki, D. (2019). Kociołek i chochelka: formuła szacowania rozkładu mandatów metodą Jeffersona–D’Hondta. Decyzje, 32, 5–40. [Google Scholar]
  15. Flis, J., Słomczyński W., Stolicki, D. (2020). Pot and Ladle: Seat Allocation and Seat Bias under the Jefferson-D’Hondt Method. Public Choice, 182(1–2), 201–227. [Google Scholar]
  16. Gece Yarisi ‘apar topar’: 26 maddelik ‘ittifak yasasi’ Meclis’te kabul edildi (2018). Diken. Dostęp: 17 czerwca 2020. http://www.diken.com.tr/gece-yarisi-apar-topar-26-maddelik-ittifak-yasasimecliste-kabul-edildi/ [Google Scholar]
  17. Gezici Araştırma: İYİ Parti’nin oyu CHP’den, HDP’nin oyu da MHP’den fazla (2018). Dostęp: [Google Scholar]
  18. 10 czerwca 2019. http://www.diken.com.tr/gezici-arastirma-iyi-partinin-oyu-chpden-hdpninoyu-da-mhpden-fazla/ [Google Scholar]
  19. Göl, A. (2017). The Paradoxes of ‘New’ Turkey: Islam, Illiberal Democracy and Republicanism. International Affairs, 93(4), 957–966. [Google Scholar]
  20. Grofman, B., Brunell, T.L. (2005). The Art of the Dummymander: The Impact of Recent Redistrictings on the Partisan Makeup of Southern House Seats. W: Galderisi, P.F., Redistricting in the New Millennium. Lexington Books, 183–199. [Google Scholar]
  21. Grofman, B., Mikkel, E., Taagepera, R. (1999). Electoral Systems Change in Estonia, 1989–1993. Journal of Baltic Studies, 30(3), 227–249. [Google Scholar]
  22. Kaminski, M.M. (1997). Jak komuniści mogli zachować władzę w 1989 roku. Studia Socjologiczne, 2(145), 5–34. [Google Scholar]
  23. Kaminski, M.M. (1999). How Communism Could Have Been Saved: Formal Analysis of Electoral Bargaining in Poland in 1989. Public Choice, 98(1–2), 83–109. [Google Scholar]
  24. Kaminski, M.M. (2001). Coalitional Stability of Multi-Party Systems. American Journal of Political Science, 45(2), 294–312. [Google Scholar]
  25. Kaminski, M.M. (2002a). Do Parties Benefi t from Electoral Manipulation? Electoral Laws and Heresthetics in Poland, 1989–93. Journal of Theoretical Politics, 14(3), 325–358. [Google Scholar]
  26. Kamiński, M.M. (2002b). Czy partie korzystają na manipulacjach systemem wyborczym? Ordynacje wyborcze i herestetyka w Polsce w latach 1989–1993. Studia Socjologiczne, 2, 39–77. [Google Scholar]
  27. Kaminski, M.M. (2015). Empirical Examples of Voting Paradoxes. [W:] Heckelman, J.C., Miller, N.R., Handbook of Social Choice and Voting, 367–387. Edward Elgar Publishing. [Google Scholar]
  28. Kaminski, M.M. (2018a). Spoiler Effects in Proportional Representation Systems: Evidence from Eight Polish Parliamentary Elections, 1991–2015. Public Choice, 176(3–4), 441–460. [Google Scholar]
  29. Kaminski, M.M. (2018b). Spoilery w systemach reprezentacji proporcjonalnej: Analiza ośmiu polskich wyborów parlamentarnych, 1991–2015. Decyzje, 30, 5–32. [Google Scholar]
  30. Kaminski, M.M., Swistak, P., Lissowski, G. (1998). The “revival of communism” or the effect of institutions? The 1993 Polish parliamentary elections. Public Choice, 97(3), 429–449. [Google Scholar]
  31. Kaya, Z.N., Whiting, M. (2019). The HDP, the AKP and the Battle for Turkish Democracy. Ethnopolitics, 18(1), 92–106. [Google Scholar]
  32. Kilicdaroglu’ndan ‘ittifak ve secim hileleri kanunu’ tepkisi. (2018). Haberturk. Dostęp: 21 czerwca, 2020. https://www.haberturk.com/kilicdaroglu-ndan-grup-toplantisinda-aciklamalar-1874442 [Google Scholar]
  33. Law Amending some Provisions of the Law on Basic Provisions on Elections and Voter Registers and some Other Laws (2018). http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/03/20180316-28.htm [Google Scholar]
  34. Moraski, B., Loewenberg, G. (1999). The Effect of Legal Thresholds on the Revival of Former Communist Parties in East-Central Europe. The Journal of Politics, 61(1), 151–170. [Google Scholar]
  35. Moser, R.G. (2001). Unexpected Outcomes: Electoral Systems, Political Parties, and Representation in Russia. University of Pittsburgh Press. [Google Scholar]
  36. Nagel, J.H. (1994). What Political Scientists Can Learn from the 1993 Electoral Reform in New Zealand. PS: Political Science & Politics, 27(3), 525–529. [Google Scholar]
  37. Özbudun, E. (1996). Democratization in the Middle East: Turkey – How Far from Consolidation? Journal of Democracy, 7(3), 123–138. [Google Scholar]
  38. Przeworski, A. (1997). Błędy: informacja a przejście do demokracji. Studia Socjologiczne, 145(2), 51–66. [Google Scholar]
  39. Sayarı, S. (1992). Politics and Economic Policy-Making in Turkey, 1980–1988. [W:] Nas, T.F., Odekon, M. Economics and Politics of Turkish Liberalization. Associated University Press, 26–40. [Google Scholar]
  40. Shvetsova, O. (2003). Endogenous Selection of Institutions and Their Exogenous Effects. Constitutional Political Economy, 14(3), 191–212. [Google Scholar]
  41. Stein, E. (2000). Czecho/Slovakia: Ethnic Confl ict, Constitutional Fissure, Negotiated Breakup. University of Michigan Press. [Google Scholar]
  42. Stratejik oy vermeye davet (Invitation to strategic voting) (2019). Dostęp: 21 czerwca 2020. https://twitter.com/hdpgenelmerkezi/status/1142093601800904704?s=21 [Google Scholar]
  43. Supreme Election Council (Yüksek Seçim Kurulu) (2020). YSK Web Portal. Dostęp: 28 września 2020. http://www.ysk.gov.tr/ [Google Scholar]
  44. Szymański, A., Wódka, J. (2017). Manipulation of Vote Choice-Impediment to the Electoral Integrity in Turkey? Przegląd Politologiczny, 3, 55–70. [Google Scholar]
  45. Taş, H. (2018). A History of Turkey’s AKP-Gülen Confl ict. Mediterranean Politics, 23(3), 95–402. [Google Scholar]
  46. Yılmaz, B. (2018). The Presidential System in Turkey: Opportunities and Obstacles. Springer. [Google Scholar]
  47. Yılmaz, İ., Bashirov, G. (2018). The AKP after 15 Years: Emergence of Erdoganism in Turkey. Third World Quarterly, 39(9), 1812–1830. [Google Scholar]

Kompletne metadane

Cytowanie zasobu

APA style

Evci, Uğurcan & Kaminski, Marek (2020). Strzał w stopę. Niezamierzone konsekwencje polityczne manipulacji wyborczej w tureckich wyborach parlamentarnych w 2018 roku. (2020). Strzał w stopę. Niezamierzone konsekwencje polityczne manipulacji wyborczej w tureckich wyborach parlamentarnych w 2018 roku. Decyzje, 2020(34), 49-65. https://doi.org/10.7206/DEC.1733-0092.146 (Original work published 12/2020n.e.)

MLA style

Evci, Uğurcan and Kaminski, Marek. „Strzał W Stopę. Niezamierzone Konsekwencje Polityczne Manipulacji Wyborczej W Tureckich Wyborach Parlamentarnych W 2018 Roku”. 12/2020n.e. Decyzje, t. 2020, nr 34, 2020, ss. 49-65.

Chicago style

Evci, Uğurcan and Kaminski, Marek. „Strzał W Stopę. Niezamierzone Konsekwencje Polityczne Manipulacji Wyborczej W Tureckich Wyborach Parlamentarnych W 2018 Roku”. Decyzje, Decyzje, 2020, nr 34 (2020): 49-65. doi:10.7206/DEC.1733-0092.146.

Prawa autorskie

copyright info

CC-BY

Podobne artykuły: