en pl
en pl

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

Zobacz wydanie
Rok 2018 
Tom 10 
Numer 3

Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony

Paweł Dziekański
Polska Akademia Nauk

2018 10 (3) Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

DOI 10.7206/kp.2080-1084.226

Zawartość artykułu

Abstrakt

Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic skła- dania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.

Powiązania

  1. Błoński M., Odpowiedzialność oskarżonego za pomówienie a prawo do obrony, ,,Studia Prawno-Ekonomiczne" 2018, 106. [Google Scholar]
  2. Bojańczyk A., Uprawnienie do składania fałszywych wyjaśnień - jak długo jeszcze, ,,Palestra" 2014, 9. [Google Scholar]
  3. Cieślak M., [w:] S. Waltoś (red.), Marian Cieślak. Dzieła wybrane. Tom II. Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne, Kraków 2011. [Google Scholar]
  4. Cieślak M., Glosa do uchwały SN z dnia 29 czerwca 1972 r., VI KZP 67/71, ,,Państwo i Prawo" 1973, 11. [Google Scholar]
  5. Depa W., Prawo oskarżonego do obrony de lege lata, Kraków 2004. Derlatka M., Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2006 r., ,,Palestra" 2007, 11-12. [Google Scholar]
  6. Gardocka T., Z problematyki granic legalnego działania obrońcy w procesie karnym, ,,Palestra" 1987, 3-4. [Google Scholar]
  7. Grzegorczyk T., Obrońca w postępowaniu przygotowawczym, Łódź 1988. [Google Scholar]
  8. Hofmański P., Sadzik E., Zgryzek K., [w:] P. Hofmański (red.), Kodeks postępowania karnego. Tom. I. Komentarz do artykułów 1-296, Warszawa 2011. [Google Scholar]
  9. Kardas P., Problem granic legalności czynności uczestników postępowania karnego i konsekwencji ich przekroczenia, [w:] D. Gruszecka, J. Skorupka (red.), Granice procesu karnego. Legalność działań uczestników postępowania, Warszawa 2015. [Google Scholar]
  10. Klejnowska M., Oskarżony jako osobowe źródło informacji o przestępstwie, Kraków 2004. [Google Scholar]
  11. Kruszyński P., Granice legalności działania obrońcy w procesie karnym, ,,Państwo i Prawo" 1989, 4. [Google Scholar]
  12. Kunicka-Michalska B., Prawo oskarżonego do obrony a fałszywe oskarżenie, ,,Palestra" 1968, 12. [Google Scholar]
  13. Lipczyńska M., Ponikowski R., Granice prawa oskarżonego do obrony, ,,Palestra" 1978, 4. [Google Scholar]
  14. Makarowski R., Manipulacje w postępowaniu karnym, Kraków 2006. [Google Scholar]
  15. Matan J., Zasada prawa do obrony w polskim procesie karnym oraz formy jej realizacji, ,,Rocznik Administracji i Prawa" 2009, 9. [Google Scholar]
  16. Pohl Ł., Składanie nieprawdziwych wyjaśnień przez oskarżonego w polskim postępowaniu karnym - szkic teoretycznoprawny, ,,Prokuratura i Prawo" 2006, 6. [Google Scholar]
  17. Rusinek M., O „prawie do kłamstwa" (artykuł polemiczny), ,,Prokuratura i Prawo" 2008, 4. [Google Scholar]
  18. Sobolewski Z., Samooskarżenie w świetle prawa karnego (nemo se ipsum accusare tenetur),Warszawa 1982. [Google Scholar]
  19. Szewczyk M., [w:] A. Zoll, Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna. Tom II. Komentarz do art. 117-277 k.k., Warszawa 2013. [Google Scholar]
  20. Wąsek A., Z problematyki odpowiedzialności karnej obrońcy w sprawach karnych, [w:] Z. Ćwiąkalski, M. Szewczyk, S. Waltoś, A. Zoll (red.), Problemy odpowiedzialności karnej. Księga ku czci profesora Kazimierza Buchały, Kraków 1994. [Google Scholar]
  21. Wiernikowski Z., Działanie w granicach uprawnienia lub obowiązku prawnego jako okoliczność wyłączająca bezprawność czynu, ,,Państwo i Prawo" 1987, 3. [Google Scholar]
  22. Wiliński P., [w:] P. Hofmański (red.), System Prawa Karnego Procesowego. Tom III. ZasadyProcesu Karnego, cz. 2, s. 1547. [Google Scholar]
  23. Wiliński P., Górecki P., Zasada prawdy a zasada prawa do obrony, [w:] Z. Sobolewski, G. Artymiak (red.), Zasada prawdy materialnej: materiały z konferencji Krasiczyn 15-16 października 2005 r., Zakamycze 2006. [Google Scholar]
  24. Wiliński P., Składanie nieprawdziwych wyjaśnień w postępowaniu karnym - artykuł polemiczny,,,Prokuratura i Prawo" 2007, 2. [Google Scholar]
  25. Wróbel W., Wojtaszczyk A., Zontek W., [w:] L. Gardocki (red.), System Prawa Karnego. Przestępstwa przeciwko państwu i dobrom zbiorowym, t. 8, Warszawa 2013. [Google Scholar]
  26. Zoll A., [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Komentarz. Część ogólna. Tom I. Komentarz do art. 1-116 k.k., Warszawa 2012. [Google Scholar]
  27. Błoński M., Odpowiedzialność oskarżonego za pomówienie a prawo do obrony, ,,Studia Prawno-Ekonomiczne" 2018, 106. [Google Scholar]
  28. Bojańczyk A., Uprawnienie do składania fałszywych wyjaśnień - jak długo jeszcze, ,,Palestra" 2014, 9. [Google Scholar]
  29. Cieślak M., [w:] S. Waltoś (red.), Marian Cieślak. Dzieła wybrane. Tom II. Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne, Kraków 2011. [Google Scholar]
  30. Cieślak M., Glosa do uchwały SN z dnia 29 czerwca 1972 r., VI KZP 67/71, ,,Państwo i Prawo" 1973, 11. [Google Scholar]
  31. Depa W., Prawo oskarżonego do obrony de lege lata, Kraków 2004. Derlatka M., Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2006 r., ,,Palestra" 2007, 11-12. [Google Scholar]
  32. Gardocka T., Z problematyki granic legalnego działania obrońcy w procesie karnym, ,,Palestra" 1987, 3-4. [Google Scholar]
  33. Grzegorczyk T., Obrońca w postępowaniu przygotowawczym, Łódź 1988. [Google Scholar]
  34. Hofmański P., Sadzik E., Zgryzek K., [w:] P. Hofmański (red.), Kodeks postępowania karnego. Tom. I. Komentarz do artykułów 1-296, Warszawa 2011. [Google Scholar]
  35. Kardas P., Problem granic legalności czynności uczestników postępowania karnego i konsekwencji ich przekroczenia, [w:] D. Gruszecka, J. Skorupka (red.), Granice procesu karnego. Legalność działań uczestników postępowania, Warszawa 2015. [Google Scholar]
  36. Klejnowska M., Oskarżony jako osobowe źródło informacji o przestępstwie, Kraków 2004. [Google Scholar]
  37. Kruszyński P., Granice legalności działania obrońcy w procesie karnym, ,,Państwo i Prawo" 1989, 4. [Google Scholar]
  38. Kunicka-Michalska B., Prawo oskarżonego do obrony a fałszywe oskarżenie, ,,Palestra" 1968, 12. [Google Scholar]
  39. Lipczyńska M., Ponikowski R., Granice prawa oskarżonego do obrony, ,,Palestra" 1978, 4. [Google Scholar]
  40. Makarowski R., Manipulacje w postępowaniu karnym, Kraków 2006. [Google Scholar]
  41. Matan J., Zasada prawa do obrony w polskim procesie karnym oraz formy jej realizacji, ,,Rocznik Administracji i Prawa" 2009, 9. [Google Scholar]
  42. Pohl Ł., Składanie nieprawdziwych wyjaśnień przez oskarżonego w polskim postępowaniu karnym - szkic teoretycznoprawny, ,,Prokuratura i Prawo" 2006, 6. [Google Scholar]
  43. Rusinek M., O „prawie do kłamstwa" (artykuł polemiczny), ,,Prokuratura i Prawo" 2008, 4. [Google Scholar]
  44. Sobolewski Z., Samooskarżenie w świetle prawa karnego (nemo se ipsum accusare tenetur),Warszawa 1982. [Google Scholar]
  45. Szewczyk M., [w:] A. Zoll, Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna. Tom II. Komentarz do art. 117-277 k.k., Warszawa 2013. [Google Scholar]
  46. Wąsek A., Z problematyki odpowiedzialności karnej obrońcy w sprawach karnych, [w:] Z. Ćwiąkalski, M. Szewczyk, S. Waltoś, A. Zoll (red.), Problemy odpowiedzialności karnej. Księga ku czci profesora Kazimierza Buchały, Kraków 1994. [Google Scholar]
  47. Wiernikowski Z., Działanie w granicach uprawnienia lub obowiązku prawnego jako okoliczność wyłączająca bezprawność czynu, ,,Państwo i Prawo" 1987, 3. [Google Scholar]
  48. Wiliński P., [w:] P. Hofmański (red.), System Prawa Karnego Procesowego. Tom III. ZasadyProcesu Karnego, cz. 2, s. 1547. [Google Scholar]
  49. Wiliński P., Górecki P., Zasada prawdy a zasada prawa do obrony, [w:] Z. Sobolewski, G. Artymiak (red.), Zasada prawdy materialnej: materiały z konferencji Krasiczyn 15-16 października 2005 r., Zakamycze 2006. [Google Scholar]
  50. Wiliński P., Składanie nieprawdziwych wyjaśnień w postępowaniu karnym - artykuł polemiczny,,,Prokuratura i Prawo" 2007, 2. [Google Scholar]
  51. Wróbel W., Wojtaszczyk A., Zontek W., [w:] L. Gardocki (red.), System Prawa Karnego. Przestępstwa przeciwko państwu i dobrom zbiorowym, t. 8, Warszawa 2013. [Google Scholar]
  52. Zoll A., [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Komentarz. Część ogólna. Tom I. Komentarz do art. 1-116 k.k., Warszawa 2012. [Google Scholar]

Kompletne metadane

Cytowanie zasobu

APA style

Dziekański, Paweł (2018). Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony. (2018). Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, 10(3), 6-24. https://doi.org/10.7206/kp.2080-1084.226 (Original work published 2018)

MLA style

Dziekański, Paweł. „Fałszywe Wyjaśnienia A Taktyka Obrony”. 2018. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, t. 10, nr 3, 2018, ss. 6-24.

Chicago style

Dziekański, Paweł. „Fałszywe Wyjaśnienia A Taktyka Obrony”. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem, 10, nr 3 (2018): 6-24. doi:10.7206/kp.2080-1084.226.

Prawa autorskie

copyright info

CC-BY-NC-ND

Podobne artykuły: