en pl
en pl

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

Zobacz wydanie
Rok 2018 
Tom 10 
Numer 2

Trzeba inaczej uczyć. Kilka uwag o homo zappiens i miękkich umiejętnościach komunikacyjnych prawników

Jolanta Jabłońska-Bonca
Akademia Leona Koźmińskiego

2018 10 (2) Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

DOI 10.7206/kp.2080-1084.210

Zawartość artykułu

Abstrakt

AAktualne programy studiów prawniczych w Polsce mają wciąż charakter „analogowy”, nauczyciele akademiccy w dużej części są nadal „analogowi”, a studenci i aplikanci zamieszkują inny świat: to „digitalni (cyfrowi) tubylcy”, inaczej mówiąc to homo zappiens, czyli „nieustannie klikający”. Z drugiej strony programy są przesycone prawie wyłącznie dogmatyką prawa, a rynek potrzebuje absolwentów prawa do gospodarki, także z wiedzą o zasadach działania rynku, biznesu i przedsiębiorstw, w tym ze specjalnymi miękkimi kompetencjami, zupełnie innymi niż wymagane są od wieków w sądach. Autorka przedstawia argumenty na rzecz koniecznej reformy studiów prawniczych w związku z powyższymi zjawiskami.

Powiązania

  1. Ash T.G., Wolne słowo. Dziesięć zasad dla połączonego świata, Kraków 2018. [Google Scholar]
  2. Borkowski J., Standaryzacja nauczania w naukach prawnych, „Państwo i Prawo” 2004, 2. [Google Scholar]
  3. Brożek B., Stelmach J., Negocjacje, Kraków 2014. [Google Scholar]
  4. Carr N., Płytki umysł. Jak Internet wpływa na nasze życie, Gliwice 2012. [Google Scholar]
  5. Czarnota A., Kryzys nauki prawa a edukacja prawnicza. O niekonieczności produkowania „użytecznych idiotów”, „Prawo i Więź” 2013, 2. [Google Scholar]
  6. Czuba K., Media i władza, Warszawa 2004. [Google Scholar]
  7. Estreicher S., Nauczanie prawa publicznego na uniwersytetach polskich i reformy pożądane, Poznań 1936. [Google Scholar]
  8. Jabłońska-Bonca J., Moda na egalitaryzm w szkolnictwie wyższym i naukowa bańka spekulacyjna, „Prawo i Więź” 2013, 2. [Google Scholar]
  9. Jabłońska-Bonca J., Prawo w kręgu mitów, Gdańsk 1996. [Google Scholar]
  10. Jabłońska-Bonca J., Retoryka na studiach prawniczych w Polsce w „kleszczach encyklopedyzmu” i walki o zasady dostępu do zawodów prawniczych, [w:] B. Sobczak i H. Zgółkowa (red.), Dydaktyka retoryki, Poznań 2011. [Google Scholar]
  11. Jabłońska-Bonca J., Zeidler K., Prawnik a sztuka retoryki i negocjacji, Warszawa 2016. [Google Scholar]
  12. Jabłoński P., Kaczmarek P., O trzech granicach władzy prawniczej, „Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej” 2013, 1, s. 94.(Jaga), Kierownicy szkolenia aplikantów adwokackich za modelem patronackim z modyfikacjami programu szkolenia, 26.02.2018 r. www.rp.pl/Aplikacjaadwokacka/kierownicy-szkolenia (dostęp: 6.07.2018). [Google Scholar]
  13. Koper W., Jakich kompetencji oczekują od prawników przedsiębiorcy?, www.rzeczpospolita.pl (dostęp: 6.01.2018). [Google Scholar]
  14. Koranyi K., Powszechna historia państwa i prawa, Warszawa 1967. [Google Scholar]
  15. Korybski A., O standaryzacji nauczania na studiach prawniczych, „Państwo i Prawo” 2004, 2. [Google Scholar]
  16. Krzyżanowska A., Poprawmy aplikacje – prof. M. Gutowski o konieczności zmian w kształceniu przyszłych adwokatów, „Rzeczpospolita” 10.03.2018, www.rp.pl/Rzecz-o-prawie/poprawmy-aplikację (dostęp: 6.07.2018). [Google Scholar]
  17. Makowski W., Uniwersyteckie studium prawnicze, Warszawa, b.d.w. [Google Scholar]
  18. Marody M., Technologie intelektu, Warszawa 1987. [Google Scholar]
  19. Marosz M., Resortowe togi, Warszawa 2017. [Google Scholar]
  20. Marszał M., Spór o model prawnika w Drugiej Rzeczpospolitej, „Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa” 2015, 8, s. 173–183. [Google Scholar]
  21. McGinnis A.L., Sztuka motywacji, czyli jak wydobyć z ludzi to, co w nich najlepsze, Warszawa 1992. [Google Scholar]
  22. Młynarska-Sobaczewska A., Nuda w pałacu sprawiedliwości. O edukacji prawniczej w Polsce, „Prawo i Więź” 2013, 3. [Google Scholar]
  23. Morawski J., Kryzys nauki prawa oraz innych nauk prawnych w Polsce i gdzie indziej, „Prawo i Więź” 2013, 2. [Google Scholar]
  24. Ordoniec J., Dyletantyzm czy specjalizacja?, „Współczesna Myśl Prawnicza” 1937, 1, s. 12. [Google Scholar]
  25. Peretiakowicz A., Wywiad z profesorem dr. Antonim Peretiakowiczem Rektorem Uniwersytetu Poznańskiego, „Współczesna Myśl Prawnicza” 1936, 11. [Google Scholar]
  26. Polowczy J., E. Marek, Czuj i decyduj, „Polityka” 2018, 27, s. 65. [Google Scholar]
  27. Prensky M., Digital Natives, Digital Immigrants, www.marcprenscy.com/writing/Prensky. Rodak L., Kiełb M., Pamięciowa nauka prawa. W poszukiwaniu straconego czasu, „Prawo i Więź” 2013, 3. [Google Scholar]
  28. Rozwadowski W., O reformie studiów prawniczych w Polsce, „Edukacja Prawnicza” 1994, 1. [Google Scholar]
  29. Sczaniecki M., Sójka-Zielińska K., Powszechna historia państwa i prawa, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  30. Stalk G., Time – the Next Source of Competitive Advantage, „Harvard Business Review” 1988, 2. [Google Scholar]
  31. Turska A. (red.), Humanizacja zawodów prawniczych a nauczanie akademickie, Warszawa 2002. [Google Scholar]
  32. Walencik J., Prawnik z korporacji musi znać się na biznesie, www.rzeczpospolita.pl (dostęp: 3.11.2019)Waltoś S., Od dyplomu uniwersyteckiego do zawodu prawniczego, „Palestra” 1996, 3–4. [Google Scholar]
  33. Zając A., Uczenie się w sieci przez zapping, „Neodidagmata” 2011, 31/32. [Google Scholar]
  34. Znamierowski C., Młodzież prawnicza II, „Gazeta Polska” 27.08.1937, s. 3. [Google Scholar]
  35. Zoll F., Jaka szkoła prawa?, Warszawa 2004. [Google Scholar]
  36. Ash T.G., Wolne słowo. Dziesięć zasad dla połączonego świata, Kraków 2018. [Google Scholar]
  37. Borkowski J., Standaryzacja nauczania w naukach prawnych, „Państwo i Prawo” 2004, 2. [Google Scholar]
  38. Brożek B., Stelmach J., Negocjacje, Kraków 2014. [Google Scholar]
  39. Carr N., Płytki umysł. Jak Internet wpływa na nasze życie, Gliwice 2012. [Google Scholar]
  40. Czarnota A., Kryzys nauki prawa a edukacja prawnicza. O niekonieczności produkowania „użytecznych idiotów”, „Prawo i Więź” 2013, 2. [Google Scholar]
  41. Czuba K., Media i władza, Warszawa 2004. [Google Scholar]
  42. Estreicher S., Nauczanie prawa publicznego na uniwersytetach polskich i reformy pożądane, Poznań 1936. [Google Scholar]
  43. Jabłońska-Bonca J., Moda na egalitaryzm w szkolnictwie wyższym i naukowa bańka spekulacyjna, „Prawo i Więź” 2013, 2. [Google Scholar]
  44. Jabłońska-Bonca J., Prawo w kręgu mitów, Gdańsk 1996. [Google Scholar]
  45. Jabłońska-Bonca J., Retoryka na studiach prawniczych w Polsce w „kleszczach encyklopedyzmu” i walki o zasady dostępu do zawodów prawniczych, [w:] B. Sobczak i H. Zgółkowa (red.), Dydaktyka retoryki, Poznań 2011. [Google Scholar]
  46. Jabłońska-Bonca J., Zeidler K., Prawnik a sztuka retoryki i negocjacji, Warszawa 2016. [Google Scholar]
  47. Jabłoński P., Kaczmarek P., O trzech granicach władzy prawniczej, „Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej” 2013, 1, s. 94.(Jaga), Kierownicy szkolenia aplikantów adwokackich za modelem patronackim z modyfikacjami programu szkolenia, 26.02.2018 r. www.rp.pl/Aplikacjaadwokacka/kierownicy-szkolenia (dostęp: 6.07.2018). [Google Scholar]
  48. Koper W., Jakich kompetencji oczekują od prawników przedsiębiorcy?, www.rzeczpospolita.pl (dostęp: 6.01.2018). [Google Scholar]
  49. Koranyi K., Powszechna historia państwa i prawa, Warszawa 1967. [Google Scholar]
  50. Korybski A., O standaryzacji nauczania na studiach prawniczych, „Państwo i Prawo” 2004, 2. [Google Scholar]
  51. Krzyżanowska A., Poprawmy aplikacje – prof. M. Gutowski o konieczności zmian w kształceniu przyszłych adwokatów, „Rzeczpospolita” 10.03.2018, www.rp.pl/Rzecz-o-prawie/poprawmy-aplikację (dostęp: 6.07.2018). [Google Scholar]
  52. Makowski W., Uniwersyteckie studium prawnicze, Warszawa, b.d.w. [Google Scholar]
  53. Marody M., Technologie intelektu, Warszawa 1987. [Google Scholar]
  54. Marosz M., Resortowe togi, Warszawa 2017. [Google Scholar]
  55. Marszał M., Spór o model prawnika w Drugiej Rzeczpospolitej, „Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa” 2015, 8, s. 173–183. [Google Scholar]
  56. McGinnis A.L., Sztuka motywacji, czyli jak wydobyć z ludzi to, co w nich najlepsze, Warszawa 1992. [Google Scholar]
  57. Młynarska-Sobaczewska A., Nuda w pałacu sprawiedliwości. O edukacji prawniczej w Polsce, „Prawo i Więź” 2013, 3. [Google Scholar]
  58. Morawski J., Kryzys nauki prawa oraz innych nauk prawnych w Polsce i gdzie indziej, „Prawo i Więź” 2013, 2. [Google Scholar]
  59. Ordoniec J., Dyletantyzm czy specjalizacja?, „Współczesna Myśl Prawnicza” 1937, 1, s. 12. [Google Scholar]
  60. Peretiakowicz A., Wywiad z profesorem dr. Antonim Peretiakowiczem Rektorem Uniwersytetu Poznańskiego, „Współczesna Myśl Prawnicza” 1936, 11. [Google Scholar]
  61. Polowczy J., E. Marek, Czuj i decyduj, „Polityka” 2018, 27, s. 65. [Google Scholar]
  62. Prensky M., Digital Natives, Digital Immigrants, www.marcprenscy.com/writing/Prensky. Rodak L., Kiełb M., Pamięciowa nauka prawa. W poszukiwaniu straconego czasu, „Prawo i Więź” 2013, 3. [Google Scholar]
  63. Rozwadowski W., O reformie studiów prawniczych w Polsce, „Edukacja Prawnicza” 1994, 1. [Google Scholar]
  64. Sczaniecki M., Sójka-Zielińska K., Powszechna historia państwa i prawa, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  65. Stalk G., Time – the Next Source of Competitive Advantage, „Harvard Business Review” 1988, 2. [Google Scholar]
  66. Turska A. (red.), Humanizacja zawodów prawniczych a nauczanie akademickie, Warszawa 2002. [Google Scholar]
  67. Walencik J., Prawnik z korporacji musi znać się na biznesie, www.rzeczpospolita.pl (dostęp: 3.11.2019)Waltoś S., Od dyplomu uniwersyteckiego do zawodu prawniczego, „Palestra” 1996, 3–4. [Google Scholar]
  68. Zając A., Uczenie się w sieci przez zapping, „Neodidagmata” 2011, 31/32. [Google Scholar]
  69. Znamierowski C., Młodzież prawnicza II, „Gazeta Polska” 27.08.1937, s. 3. [Google Scholar]
  70. Zoll F., Jaka szkoła prawa?, Warszawa 2004. [Google Scholar]

Kompletne metadane

Cytowanie zasobu

APA style

Jabłońska-Bonca, Jolanta (2018). Trzeba inaczej uczyć. Kilka uwag o homo zappiens i miękkich umiejętnościach komunikacyjnych prawników. (2018). Trzeba inaczej uczyć. Kilka uwag o homo zappiens i miękkich umiejętnościach komunikacyjnych prawników. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, 10(2), 373-394. https://doi.org/10.7206/kp.2080-1084.210 (Original work published 2018)

MLA style

Jabłońska-Bonca, Jolanta. „Trzeba Inaczej Uczyć. Kilka Uwag O Homo Zappiens I Miękkich Umiejętnościach Komunikacyjnych Prawników”. 2018. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, t. 10, nr 2, 2018, ss. 373-394.

Chicago style

Jabłońska-Bonca, Jolanta. „Trzeba Inaczej Uczyć. Kilka Uwag O Homo Zappiens I Miękkich Umiejętnościach Komunikacyjnych Prawników”. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem, 10, nr 2 (2018): 373-394. doi:10.7206/kp.2080-1084.210.

Prawa autorskie

copyright info

CC-BY-NC-ND

Podobne artykuły: