Ostatnia przeprowadzona reforma emerytalna z 2014 r. zdecydowała o kształcie polityki inwestycyjnej otwartych funduszy emerytalnych. Jednym z jej kluczowych elementów była radykalna zmiana limitów lokacyjnych ciążących na OFE. Ustawa z dnia 6 grudnia 2013 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych zliberalizowała limity lokacyjne ciążące na OFE, ale jednocześnie wprowadziła zakaz inwestycji aktywów OFE w dłużne papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, a także pożyczki i kredyty udzielane tym podmiotom. Ogłoszenie przez Ministerstwo Rozwoju „Programu Budowy Kapitału Polaków” i zapowiedź przekształcenia OFE w fundusze inwestycyjne otwarte polskich akcji (FIO) działające w ramach rynku IKZE będzie miało dalekosiężne konsekwencje nie tylko dla polityki lokacyjnej przekształconych funduszy emerytalnych. Celem artykułu jest analiza dotychczasowej ewolucji lokat OFE w dłużne papiery wartościowe z prawnego, finansowego oraz ekonomicznego punktu widzenia. Tak określony cel badawczy wymusza zastosowanie metody ekonomicznej analizy prawa.