The article deals with the problem of modal inference: if some addressees are
obliged to do something, they are also obliged to realize states of affairs which
constitute a necessary condition for the main obligation. Likewise, they are obliged
to refrain from realizing states of affairs which constitute a sufficient condition for
the action contradicting the main obligation. This type of inference is called in Polish legal theory “instrumental inference”. It is argued in the article that sometimes instrumental norms in law must be fulfilled (“preparatory actions” must be undertaken) before the main obligation is fulfilled. Lawgiver helps addressees of norms by applying vacatio legis. It can lead to new paradoxical consequences – to the creation of “virtual norms” – norms which never come into force, but addressees are obliged to undertake preparatory actions. The article presents theoretical
description of this phenomenon. In conclusion one dogmatic claim is proposed:
there is a potential way (art. 4171 § 1 k.c.) of getting from public officials compensation for preparatory actions which caused burden for addressees, when the main obligation turned out to be “virtual”. In Poland this procedure should be based on the rulings of the Constitutional Tribunal.

These days, Banks are obliged to comply with a broad scope of the regulations and binding laws and this creates numerous challenges for those organisations. These challenges relate, particularly, to international banks operating in parallel within complex legislative, regulatory, social, political etc. realities. This article is a concise presentation of selected tasks brought about by the compliance function in banks that at the same time are the references for the internal norms created within those organisations.

Przedmiotem drugiej części artykułu (pierwsza część została opublikowana w numerze 1/2019 „Krytyki Prawa”) pozostaje analiza wpływu wzorców kultury, m. in. takich jak uczciwość, dialog społeczny, eliminacja przemocy, na formowanie stosunków między władzą a członkami społeczności państwowej.

Artykuł porusza istotny problem ograniczeń prawnych, jakie obowiązujące przepisy narzucają jednoosobowym spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością. W pierwszej części autor bada obowiązujące normy dotyczące jednoosobowych spółek oraz przyporządkowuje je celem właściwego zakwalifikowania ich w systemie prawa. W drugiej części, autor mierzy się z celowością istnienia wymienionych obostrzeń w funkcjonowaniu jednoosobowych spółek, analizuje pozorność zastosowanych rozwiązań oraz wskazuje na istotne kierunki zmian koniecznych do zniesienia ograniczeń nakładanych na jednoosobowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.