en pl
en pl

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

Zobacz wydanie
Rok 2019 
Tom 11 
Numer 4

Odwołania do filozofów w polskim orzecznictwie

Grzegorz Maroń
Uniwersytet Rzeszowski, Instytut Nauko Prawnych

2019 11 (4) Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

DOI 10.7206/kp.2080-1084.353

Zawartość artykułu

Abstrakt

The article deals with the practice of invoking philosophers in the reasons for judgments of the Polish courts. A quantitative and qualitative analysis of the case law of the common courts, administrative courts, the Supreme Court and the Constitutional Tribunal allowed for the formulation of several main conclusions. First, although judgments containing references to philosophers constitute only a small fraction of all the case law, at the same time, when measured in absolute numbers, cases of quoting philosophers are not marginal. Second, in the two last decades there has been a clear intensification in the use of philosophical references in judgments. Third, references to philosophers exercise a number of different functions falling within the clarification and persuasive purposes of
grounds of judgments. Fourth, there is no one attitude among courts and the parties towards the presence of philosophical arguments in the judicial process. The titular issue is not the further stage of the legal scholarship’s discourse on “judges as philosophers” in the likeness of Dworkin’s “Judge Hercules”. The practice of referring to philosophers by the courts is primarily an issue of the style of reasons for judgment and the role of non-legal sources in the rationalisation of judicial decisions – and not so much in the making of them. In the author’s view, the case law study reveals the utilitarian potential of philosophy for judicial argumentation.

Powiązania

  1. Brooks T., Does Philosophy Deserve a Place at the Supreme Court?, „Rutgers Law Record” 2003, 1. [Google Scholar]
  2. Dworkin R., Imperium prawa, Warszawa 2006. [Google Scholar]
  3. Eisgruber Ch., Should Constitutional Judges be Philosophers?, [w:] S. Hershovitz (red.), Exploring Law’s Empire: The Jurisprudence of Ronald Dworkin, New York 2008. [Google Scholar]
  4. Kotowski A., Teoretycznoprawna analiza pojęcia uzasadnienia, [w:] M. Grochowski, I. Rzucidło-Grochowska (red.), Uzasadnienia decyzji stosowania prawa, Warszawa 2015. [Google Scholar]
  5. Łętowska E., Pozaprocesowe znaczenie uzasadnienia sądowego, „Państwo i Prawo” 1997, 5. [Google Scholar]
  6. Maroń G., Odwołania do filozofów w opiniach rzeczników generalnych Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, „Europejski Przegląd Sądowy” 2019, 3. [Google Scholar]
  7. Maroń G., Odwołania do literatury pięknej w uzasadnieniach sądowych orzeczeń, „Przegląd Sądowy” 2019, 1. [Google Scholar]
  8. Maroń G., Odwołania do filozofów w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, „Przegląd Prawa Publicznego” 2018, 12. [Google Scholar]
  9. Maroń M., Integralność religijna sędziego oraz argumentacja religijna w amerykańskim procesie orzeczniczym, Rzeszów 2018. [Google Scholar]
  10. McCormack N., When Canadian Courts Cite the Major Philosophers. Who Cites Whom in Canadian Caselaw, „Canadian Law Library Review” 2017, 2, s. 9–28. [Google Scholar]
  11. Najda M., Romer T., Etyka dla sędziów. Rozważania, Warszawa 2007. [Google Scholar]
  12. Rao N., A Backdoor to Policy Making. The Use of Philosophers by the Supreme Court, „University of Chicago Law Review” 1998, 1. [Google Scholar]
  13. Rossmanith A., Wrażliwość aksjologiczna sędziego, [w:] T. Stawecki, W. Staśkiewicz (red.), Dyskrecjonalność w prawie, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  14. Safjan M., Wyzwania dla państwa prawa, Warszawa 2007. [Google Scholar]
  15. Schauer F., Wise V., Nonlegal Information and the Delegalization of Law, „The Journal of Legal Studies” 2000, 29. [Google Scholar]
  16. Schulz K., Backdoor use of philosophers in judicial decision-making? Antipodean reflections, „Journal Griffith Law Review” 2016, 3. [Google Scholar]
  17. Zajadło J., Sędzia konstytucyjny – profil filozoficznoprawny, [w:] T. Stawecki, W. Staśkiewicz (red.), Dyskrecjonalność w prawie, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  18. Zajadło J., Po co prawnikom filozofia prawa, Warszawa 2008. [Google Scholar]
  19. Brooks T., Does Philosophy Deserve a Place at the Supreme Court?, „Rutgers Law Record” 2003, 1. [Google Scholar]
  20. Dworkin R., Imperium prawa, Warszawa 2006. [Google Scholar]
  21. Eisgruber Ch., Should Constitutional Judges be Philosophers?, [w:] S. Hershovitz (red.), Exploring Law’s Empire: The Jurisprudence of Ronald Dworkin, New York 2008. [Google Scholar]
  22. Kotowski A., Teoretycznoprawna analiza pojęcia uzasadnienia, [w:] M. Grochowski, I. Rzucidło-Grochowska (red.), Uzasadnienia decyzji stosowania prawa, Warszawa 2015. [Google Scholar]
  23. Łętowska E., Pozaprocesowe znaczenie uzasadnienia sądowego, „Państwo i Prawo” 1997, 5. [Google Scholar]
  24. Maroń G., Odwołania do filozofów w opiniach rzeczników generalnych Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, „Europejski Przegląd Sądowy” 2019, 3. [Google Scholar]
  25. Maroń G., Odwołania do literatury pięknej w uzasadnieniach sądowych orzeczeń, „Przegląd Sądowy” 2019, 1. [Google Scholar]
  26. Maroń G., Odwołania do filozofów w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, „Przegląd Prawa Publicznego” 2018, 12. [Google Scholar]
  27. Maroń M., Integralność religijna sędziego oraz argumentacja religijna w amerykańskim procesie orzeczniczym, Rzeszów 2018. [Google Scholar]
  28. McCormack N., When Canadian Courts Cite the Major Philosophers. Who Cites Whom in Canadian Caselaw, „Canadian Law Library Review” 2017, 2, s. 9–28. [Google Scholar]
  29. Najda M., Romer T., Etyka dla sędziów. Rozważania, Warszawa 2007. [Google Scholar]
  30. Rao N., A Backdoor to Policy Making. The Use of Philosophers by the Supreme Court, „University of Chicago Law Review” 1998, 1. [Google Scholar]
  31. Rossmanith A., Wrażliwość aksjologiczna sędziego, [w:] T. Stawecki, W. Staśkiewicz (red.), Dyskrecjonalność w prawie, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  32. Safjan M., Wyzwania dla państwa prawa, Warszawa 2007. [Google Scholar]
  33. Schauer F., Wise V., Nonlegal Information and the Delegalization of Law, „The Journal of Legal Studies” 2000, 29. [Google Scholar]
  34. Schulz K., Backdoor use of philosophers in judicial decision-making? Antipodean reflections, „Journal Griffith Law Review” 2016, 3. [Google Scholar]
  35. Zajadło J., Sędzia konstytucyjny – profil filozoficznoprawny, [w:] T. Stawecki, W. Staśkiewicz (red.), Dyskrecjonalność w prawie, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  36. Zajadło J., Po co prawnikom filozofia prawa, Warszawa 2008. [Google Scholar]

Kompletne metadane

Cytowanie zasobu

APA style

Maroń, Grzegorz (2019). Maroń, G.. (2019). Odwołania do filozofów w polskim orzecznictwie. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, 11(4), 262-280. https://doi.org/10.7206/kp.2080-1084.353 (Original work published 2019)

MLA style

Maroń, Grzegorz. Maroń, G.. „Odwołania Do Filozofów W Polskim Orzecznictwie”. 2019. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, t. 11, nr 4, 2019, ss. 262-280.

Chicago style

Maroń, Grzegorz. Maroń, Grzegorz . „Odwołania Do Filozofów W Polskim Orzecznictwie”. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem, 11, nr 4 (2019): 262-280. doi:10.7206/kp.2080-1084.353.

Podobne artykuły: