en pl
en pl

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

Zobacz wydanie
Rok 2020 
Tom 12 
Numer 1

Próba oceny prawnokarnych skutków fałszywych wyjaśnień na tle prawa do obrony

Marek Kulik
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydział Prawa i Administracji

2020 12 (1) Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

DOI 10.7206/kp.2080-1084.371

Zawartość artykułu

Powiązania

  1. Błoński M., Odpowiedzialność oskarżonego za pomówienie a prawo do obrony, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 2018, 106. [Google Scholar]
  2. Boratyńska K.T., [w:] A. Sakowicz (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2016. [Google Scholar]
  3. Cieślak M., Polska procedura karna, Warszawa 1984. [Google Scholar]
  4. Cieślak M., Glosa do uchwały SN, „Państwo i Prawo” 1973, 11. [Google Scholar]
  5. Cora Ł., Gradacja nadużycia prawa w procesie karnym (zarys teoretyczny), „Studia Prawnicze” 2019, 1. [Google Scholar]
  6. Daszkiewicz W., Prawo karne procesowe. Zagadnienia ogólne, t. 1, Bydgoszcz 2000. [Google Scholar]
  7. Dziekański P., Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony, „Krytyka Prawa” 1, 2018. [Google Scholar]
  8. Fezer G., Hat der Beschuldigte eine „Recht auf Lüge”?, [w:] W. Küper, J. Welp (red.), Beiträge zur Rechtswissenschaft. Festschrift für W. Stree und J. Wessels, Heidelberg 1993. [Google Scholar]
  9. Fezer G., Hat der Beschuldigte eine „Recht auf Lüge”?, [w:] W. Küper, J. Welp (red.), Beiträge zur Rechtswissenschaft. Festschrift für W. Stree und J. Wessels, Heidelberg 1993. [Google Scholar]
  10. Gaberle A., Dowody w sądowym procesie karnym, Kraków 2007. [Google Scholar]
  11. Glaser S., Polski proces karny w zarysie, Kraków 1934. [Google Scholar]
  12. Grzegorczyk T., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa, 2014. [Google Scholar]
  13. Izydorczyk J., Stosowanie tymczasowego aresztowania w polskim postępowaniu karnym, Kraków 2002. [Google Scholar]
  14. Karczmarska D., Granice bezkarności oskarżonego w wypadku składania fałszywych wyjaśnień, „Annales UMCS. Sectio G. Ius” 2005–2006, 52–53. [Google Scholar]
  15. Kiełtyka A., Antycypacja bezprawnego utrudniania postępowania jako przesłanka tymczasowego aresztowania, „Prokurator” 2003, 2. [Google Scholar]
  16. Klejnowska M., Oskarżony jako osobowe źródło informacji o przestępstwie, Kraków 2004. [Google Scholar]
  17. Konarska-Wrzosek V., [w:] R.A. Stefański (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015. [Google Scholar]
  18. Kruszyński P., Prawo podejrzanego do obrony materialnej w projektach k.p.k. (wybrane zagadnienia), „Palestra” 1993, 7–8. [Google Scholar]
  19. Kruszyński P., Stanowisko prawne obrońcy w procesie karnym, Białystok 1991. [Google Scholar]
  20. Kruszyński P., Granice legalności działania obrońcy w procesie karnym, „Państwo i Prawo” 4, 1989. [Google Scholar]
  21. Kruszyński P., Zasada domniemania niewinności w polskim procesie karnym, Warszawa 1983. [Google Scholar]
  22. Kulesza C., Efektywność udziału obrońcy w procesie karnym w perspektywie prawnoporównawczej, Kraków 2005. [Google Scholar]
  23. Kulik M., Aksjologia systemu jako dyrektywa wykładni prawa karnego materialnego i procesowego, [w:] L. Leszczyński, A. Szot (red.), Wykładnia operatywna prawa – perspektywa teoretyczna i dogmatyczna, Toruń 2017. [Google Scholar]
  24. Kunicka-Michalska B., Fałszywe oskarżenie w prawie karnym PRL na tle prawno­porównawczym, Toruń 1967. [Google Scholar]
  25. Leszczyński L., Nadużycie prawa – teoretyczny kontekst aksjologii luzu decyzyjnego, [w:] H. Izdebski, A. Stępkowski (red.), Nadużycie prawa, Warszawa 2003. [Google Scholar]
  26. Lipczyńska M., Prawo do obrony a funkcja wychowawcza sądu, „Palestra” 1976, 3. [Google Scholar]
  27. Lipczyńska M., Postępowanie karne. Cz. I. Zagadnienia ogólne, Wrocław 1970. [Google Scholar]
  28. Łyczywek R., Prawo oskarżonego do wypowiadania się w procesie, „Państwo i Prawo” 1970, 2. [Google Scholar]
  29. Marek A., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  30. Muras Z., Wyjaśnienia oskarżonego w procesie karnym i prawie karnym materialnym, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  31. Murzynowski A., Istota i zasady procesu karnego, Warszawa 1984. [Google Scholar]
  32. Pohl Ł., W sprawie wyjaśnień oskarżonego w polskim postępowaniu karnym – odpowiedź, [w:] Ł. Pohl (red.), Aktualne problemy prawa karnego. Księga pamiątkowa z okazji Jubileuszu 70. urodzin Profesora Andrzeja Szwarca, Poznań 2009. [Google Scholar]
  33. Pohl Ł., Składanie nieprawdziwych wyjaśnień przez oskarżonego w postępowaniu karnym – szkic teoretycznoprawny, „Prokuratura i Prawo” 2006, 6. [Google Scholar]
  34. Rusinek M., O „prawie do kłamstwa” (artykuł polemiczny), „Prokuratura i Prawo” 4, 2008. [Google Scholar]
  35. Sakowicz A., Prawo do milczenia w polskim procesie karnym, Białystok 2018. [Google Scholar]
  36. Sakowicz A., Glosa do wyroku SN z 9 lutego 2004, V KK 194/03, „Przegląd Sądowy” 2005, 9. [Google Scholar]
  37. Siwek K., Odpowiedzialność oskarżonego za fałszywe wyjaśnienia, „Przegląd Sądowy” 2017, 7–8. [Google Scholar]
  38. Skorupka J., [w:] J. Skorupka (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2015. [Google Scholar]
  39. Sobolewski Z., Samooskarżenie w świetle prawa karnego (nemo se ipsum accusare tenetur), Warszawa 1982. [Google Scholar]
  40. Sobolewski Z., Granice prawa oskarżonego do milczenia, „Annales UMCS. Sectio G. Ius” 1968, 25. [Google Scholar]
  41. Błoński M., Odpowiedzialność oskarżonego za pomówienie a prawo do obrony, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 2018, 106. [Google Scholar]
  42. Boratyńska K.T., [w:] A. Sakowicz (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2016. [Google Scholar]
  43. Cieślak M., Polska procedura karna, Warszawa 1984. [Google Scholar]
  44. Cieślak M., Glosa do uchwały SN, „Państwo i Prawo” 1973, 11. [Google Scholar]
  45. Cora Ł., Gradacja nadużycia prawa w procesie karnym (zarys teoretyczny), „Studia Prawnicze” 2019, 1. [Google Scholar]
  46. Daszkiewicz W., Prawo karne procesowe. Zagadnienia ogólne, t. 1, Bydgoszcz 2000. [Google Scholar]
  47. Dziekański P., Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony, „Krytyka Prawa” 1, 2018. [Google Scholar]
  48. Fezer G., Hat der Beschuldigte eine „Recht auf Lüge”?, [w:] W. Küper, J. Welp (red.), Beiträge zur Rechtswissenschaft. Festschrift für W. Stree und J. Wessels, Heidelberg 1993. [Google Scholar]
  49. Fezer G., Hat der Beschuldigte eine „Recht auf Lüge”?, [w:] W. Küper, J. Welp (red.), Beiträge zur Rechtswissenschaft. Festschrift für W. Stree und J. Wessels, Heidelberg 1993. [Google Scholar]
  50. Gaberle A., Dowody w sądowym procesie karnym, Kraków 2007. [Google Scholar]
  51. Glaser S., Polski proces karny w zarysie, Kraków 1934. [Google Scholar]
  52. Grzegorczyk T., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa, 2014. [Google Scholar]
  53. Izydorczyk J., Stosowanie tymczasowego aresztowania w polskim postępowaniu karnym, Kraków 2002. [Google Scholar]
  54. Karczmarska D., Granice bezkarności oskarżonego w wypadku składania fałszywych wyjaśnień, „Annales UMCS. Sectio G. Ius” 2005–2006, 52–53. [Google Scholar]
  55. Kiełtyka A., Antycypacja bezprawnego utrudniania postępowania jako przesłanka tymczasowego aresztowania, „Prokurator” 2003, 2. [Google Scholar]
  56. Klejnowska M., Oskarżony jako osobowe źródło informacji o przestępstwie, Kraków 2004. [Google Scholar]
  57. Konarska-Wrzosek V., [w:] R.A. Stefański (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015. [Google Scholar]
  58. Kruszyński P., Prawo podejrzanego do obrony materialnej w projektach k.p.k. (wybrane zagadnienia), „Palestra” 1993, 7–8. [Google Scholar]
  59. Kruszyński P., Stanowisko prawne obrońcy w procesie karnym, Białystok 1991. [Google Scholar]
  60. Kruszyński P., Granice legalności działania obrońcy w procesie karnym, „Państwo i Prawo” 4, 1989. [Google Scholar]
  61. Kruszyński P., Zasada domniemania niewinności w polskim procesie karnym, Warszawa 1983. [Google Scholar]
  62. Kulesza C., Efektywność udziału obrońcy w procesie karnym w perspektywie prawnoporównawczej, Kraków 2005. [Google Scholar]
  63. Kulik M., Aksjologia systemu jako dyrektywa wykładni prawa karnego materialnego i procesowego, [w:] L. Leszczyński, A. Szot (red.), Wykładnia operatywna prawa – perspektywa teoretyczna i dogmatyczna, Toruń 2017. [Google Scholar]
  64. Kunicka-Michalska B., Fałszywe oskarżenie w prawie karnym PRL na tle prawno­porównawczym, Toruń 1967. [Google Scholar]
  65. Leszczyński L., Nadużycie prawa – teoretyczny kontekst aksjologii luzu decyzyjnego, [w:] H. Izdebski, A. Stępkowski (red.), Nadużycie prawa, Warszawa 2003. [Google Scholar]
  66. Lipczyńska M., Prawo do obrony a funkcja wychowawcza sądu, „Palestra” 1976, 3. [Google Scholar]
  67. Lipczyńska M., Postępowanie karne. Cz. I. Zagadnienia ogólne, Wrocław 1970. [Google Scholar]
  68. Łyczywek R., Prawo oskarżonego do wypowiadania się w procesie, „Państwo i Prawo” 1970, 2. [Google Scholar]
  69. Marek A., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  70. Muras Z., Wyjaśnienia oskarżonego w procesie karnym i prawie karnym materialnym, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  71. Murzynowski A., Istota i zasady procesu karnego, Warszawa 1984. [Google Scholar]
  72. Pohl Ł., W sprawie wyjaśnień oskarżonego w polskim postępowaniu karnym – odpowiedź, [w:] Ł. Pohl (red.), Aktualne problemy prawa karnego. Księga pamiątkowa z okazji Jubileuszu 70. urodzin Profesora Andrzeja Szwarca, Poznań 2009. [Google Scholar]
  73. Pohl Ł., Składanie nieprawdziwych wyjaśnień przez oskarżonego w postępowaniu karnym – szkic teoretycznoprawny, „Prokuratura i Prawo” 2006, 6. [Google Scholar]
  74. Rusinek M., O „prawie do kłamstwa” (artykuł polemiczny), „Prokuratura i Prawo” 4, 2008. [Google Scholar]
  75. Sakowicz A., Prawo do milczenia w polskim procesie karnym, Białystok 2018. [Google Scholar]
  76. Sakowicz A., Glosa do wyroku SN z 9 lutego 2004, V KK 194/03, „Przegląd Sądowy” 2005, 9. [Google Scholar]
  77. Siwek K., Odpowiedzialność oskarżonego za fałszywe wyjaśnienia, „Przegląd Sądowy” 2017, 7–8. [Google Scholar]
  78. Skorupka J., [w:] J. Skorupka (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2015. [Google Scholar]
  79. Sobolewski Z., Samooskarżenie w świetle prawa karnego (nemo se ipsum accusare tenetur), Warszawa 1982. [Google Scholar]
  80. Sobolewski Z., Granice prawa oskarżonego do milczenia, „Annales UMCS. Sectio G. Ius” 1968, 25. [Google Scholar]

Kompletne metadane

Cytowanie zasobu

APA style

Kulik, Marek (2020). Kulik, M. . (2020). Próba oceny prawnokarnych skutków fałszywych wyjaśnień na tle prawa do obrony. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, 12(1), 229-246. https://doi.org/10.7206/kp.2080-1084.371 (Original work published 2020)

MLA style

Kulik, Marek. Kulik, M. . „Próba Oceny Prawnokarnych Skutków Fałszywych Wyjaśnień Na Tle Prawa Do Obrony”. 2020. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, t. 12, nr 1, 2020, ss. 229-246.

Chicago style

Kulik, Marek. Kulik, Marek . „Próba Oceny Prawnokarnych Skutków Fałszywych Wyjaśnień Na Tle Prawa Do Obrony”. Krytyka Prawa. Niezależne Studia Nad Prawem, Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem, 12, nr 1 (2020): 229-246. doi:10.7206/kp.2080-1084.371.

Podobne artykuły: