Niniejszy artykuł jest próbą wyjaśnienia Platońskiej koncepcji dobra wspólnego jako teorii znacznie bardziej odpowiadającej dobru ogółu (jako takiemu), niż współczesne teorie, które stawiają człowieka na piedestale. Poprzez odniesienia do treści Praw oraz Państwa zostanie przedstawione, że Platon postrzegał swoją ideę w państwowotwórczy sposób. Jest to bardzo trafna interpretacja troski o dobro ogółu. W tekście została także wskazana rola pierwiastków religijnych w treści Platońskiej koncepcji.