Abstrakt

Wzajemność pośrednia odnosi się do wymiany w dużych grupach, gdzie przysługa jest odwzajemniana przez inną osobę niż beneficjent. Analizy tego zjawiska z użyciem gier ewolucyjnych można podzielić na dwa typy. Część autorów wskazuje, że proste strategie bazujące jedynie na przeszłych uczynkach partnera są wystarczające, by wzajemność taka zaistniała. Inni zwracają uwagę, że lepsze własności dynamiczne mają złożone strategie biorące pod uwagę motywacje. Wymagają one znajomości przebiegu dużej części interakcji partnera oraz jego uprzednich partnerów i opierają się na złożonych schematach myślowych. Prezentuję alternatywne podejście dla ulepszania własności prostych strategii, które bazuje na racjonalności ekologicznej. Zakłada ono, że informacja może być użyteczna w procesie decyzyjnym nawet wówczas, gdy nie jest logicznie z nim powiązana. Wystarczy, że w środowisku istnieje probabilistyczny związek między nią a kryterium decyzyjnym. Proponuję dwie proste strategie odwołujące się do referencji oraz własnego doświadczenia. Żadna z nich nie sięga dalej niż jedną interakcję wstecz. Za pomocą symulacji komputerowych pokazuję, że mogą one podtrzymywać wzajemność pośrednią. W szczególności okazują się użyteczne w warunkach trudnych, tj. gdy koszt pomocy jest duży oraz gdy dostęp do informacji jest ograniczony.

Słowa kluczowe