Abstrakt

W sekwencjach decyzyjnych gracze posługujący się regułą Bayesa, dążąc do maksymalizacji swojej wypłaty, często pomijają swoją prywatną informację i naśladują wybory wcześniejszych decydentów. W ten sposób powstają kaskady informacyjne, których konsekwencje to niska agregacja informacji i niższe przeciętne wypłaty w grupie. Zatem gracze stoją przed dylematem. Mogą ujawniać prywatną informację i zwiększyć tym samym przeciętne wypłaty w grupie, jednocześnie ponosząc pewne koszty lub przyłączać się do kaskad. Czyni to sekwencje decyzyjne podobnymi do dylematów społecznych, w których poświęcenie ze strony pewnych jednostek jest korzystne dla grupy jako całości. Jak dowiedziono, w dylematach takich możliwe jest zbliżenie się do optymalnych rozwiązań dzięki strategiom opartym na wzajemności. Podobne mechanizmy mogą mieć miejsce w sekwencjach decyzyjnych. Proponujemy test eksperymentalny tej hipotezy, w którym manipulujemy dwoma czynnikami. Zmienność sekwencji decyduje o możliwości pojawienia się wzajemności. Struktura wypłat ma wpływ na jej opłacalność. Pokazujemy, że oba te czynniki mają zgodny z przewidywaniem wpływ na częstość ujawniania prywatnej informacji oraz wypłaty w grupie.

Słowa kluczowe