Abstrakt

Artykuł poświęcony jest analizie skutków wprowadzenia w ordynacji wyborczej do sejmików województw instytucji grupowania list (bloki) i kilku innych zmian też mających znaczące konsekwencje. Analiza skutków nowych rozwiązań instytucjonalnych wymagała przede wszystkim porównania wyników poszczególnych partii z wynikami jakie te partie osiągnęłyby pod rządami „starej” ordynacji, przy założeniu, iż zmiana ordynacji nie wywołała zmiany preferencji wyborców. Zmiana prawa wyborczego istotnie wpłynęła na wyniki poszczególnych partii, mierzone liczbą uzyskanych mandatów. Następnie autorzy przeanalizowali kilka alternatywnych strategii koalicyjnych dostępnych partiom, stawiając w tym kontekście problem efektywności działań aktorów zbiorowych, którymi są partie polityczne. Wykazali, iż wyniki badanych wyborów w znacznie większym stopniu zależały od strategii koalicyjnych niż od reguł wyborów. Nie wszyscy aktorzy wyborczej gry wykazali się efektywnością w realizacji głównego celu, którym była maksymalizacja liczby zdobytych mandatów, ale ocena efektywności wypada nieco odmiennie przy założeniu, że istotnym celem (chociaż nierównoważnym) była maksymalizacja wyniku bloku. Niepokojącą właściwością nowej ordynacji okazało się naruszenie w 26% okręgów zasady monotoniczności rozkładu mandatów ze względu na rozkład głosów. Autorzy w zakończeniu formułują propozycję zmian ordynacji, która zachowując bloki lepiej przenosi profile indywidualnych preferencji na decyzję społeczną

Słowa kluczowe