People often face choices where outcomes are both delayed and uncertain. Numerous studies of delayed gains and losses show the hyperbolalike discounting process of delayed payoffs. We assumed that when evaluating a delayed lottery people act according to the prospect theory model, where payoffs are discounted according to a hyperbolic function. The problem that we addressed is whether the a parameter of the value function v( ) and the g parameter of the probability weighting function w( ) differ for evaluations of delayed and instant lotteries. We found that when people compare delayed certain payoffs with delayed risky payoffs they are more risk prone than in situations where both certain payoffs and risky payoffs are instant. However, when people compare
present certain payoffs with delayed risky payoffs they are less risk prone than in situations where both certain payoffs and risky payoffs are instant. Additionally, the probability weighting curves were more linear for delayed lotteries than for instant lotteries (people were more sensitive to changes of probability).

Celem tekstu jest ocena ekonomicznej teorii kary i powiązanego z nią modelu podejmowania decyzji z perspektywy empirycznych studiów nad prawem i behawioralnej analizy prawa. Ekonomiczna teoria kary w drugiej połowie XX wieku była podstawową teorią kary i miała znaczący wpływ na politykę karania w Stanach Zjednoczonych. Na początku XXI stulecia liczne badania statystyczne pokazały z jednej strony ograniczoną skuteczność ekonomicznego podejścia do prawa karnego, a z drugiej – szkodliwe efekty przetrzymywania w więzieniach dużej liczby osadzonych. Pojawiła się więc konieczność opracowania nowego modelu podejmowania decyzji przez przestępców. Psychologowie, ekonomiści behawioralni i zwolennicy behawioralnej analizy prawa zidentyfi kowali szereg czynników wpływających na podejmowanie decyzji o popełnieniu przestępstwa, by wymienić choćby dyskontowanie hiperboliczne, błąd nadmiernego optymizmu czy prognozowanie afektywne.

Zjawisko ujemnej stopy dyskontowej, a więc preferencji odroczenia w czasie korzystnych zdarzeń, jest zjawiskiem rzadkim, jak również mało zbadanym. Niniejszy artykuł koncentruje się na okolicznościach mogących istotnie zwiększyć częstotliwość występowania ujemnej stopy dyskontowej. Wyprowadzono w nim, a następnie zweryfi kowano empirycznie hipotezy badawcze wynikające z teorii Behavioral Life-Cycle Hypothesis (BLCH) autorstwa Shefrina i Thalera.
Zgodnie z dwiema pierwszymi hipotezami, wysoki poziom aktualnego majątku oraz wysoki poziom dochodów są czynnikami sprzyjającymi występowaniu preferencji odroczenia dodatkowych środków pieniężnych. Dwie kolejne hipotezy odnosiły się do przyszłych dochodów. Jak pokazały badania, oczekiwany spadek dochodów wpływa na większą skłonność do odraczania dodatkowych środków pieniężnych. Natomiast oczekiwanie w przyszłości niedostatecznych dochodów w stosunku do wydatków, zachęcało badanych do odraczania części dochodów. Należy podkreślić, że nie badano chęci odroczenia konsumpcji, co jest zwykłym zjawiskiem oszczędzania, lecz odroczenia w czasie otrzymania środków pieniężnych. Taka postawa w ekonomii jest zazwyczaj całkowicie wykluczana.

Both in economics and psychology, positive discount rate is usually assumed as an axiom. However, there are circumstances which may lead to negative discount rate. This article presents such a phenomenon. Moreover, author presents particular cases of theories and models which imply preference of receiving lower income in later period of time, rather than higher income in earlier period of time (“less later than more earlier”). The described models are as follows: Life Cycle Hypothesis together with Self Control Theory, Construal Level Theory, Model of Patience Formation and Loewenstein’s Anticipation Model. Authors conclude that there is a need of empirical research verifying implications of these models concerning negative discount rate. Authors believe that the problem of negative discount ratedeserves more attention, taking into account that in developed countries interest rates are close to zero and it still does not discourage customers from putting money aside.

It was verified whether subjects who were on empty stomach perceived delayed payments differently from people who were immediately after a meal. The results showed that subjects were satisfied with a smaller delayed payment when they were before than after the meal.