Cel: celem artykułu jest przedstawienie studium przypadku PKN Orlen, które pozwala zmotywować studentów do nauki sprawozdawczości finansowej w jej szerokim kontekście. Studium uwzględnia perspektywę spółki, czynniki pochodzące z jej otoczenia gospodarczego oraz relacje z analitykami i inwestorami.

Metodologia: studium przypadku zostało opracowane w sposób ułatwiający jego wykorzystanie w nauczaniu. Materiały zawierają zarówno informacje opisowe wymagające przedyskutowania, jak i dane liczbowe wymagające dokonania obliczeń. Informacje na temat opisywanego przypadku zostały przedstawione w sposób modułowy, co umożliwia dostosowanie tekstu do potrzeb wykładowcy.

Wnioski: problem wyceny zapasów w PKN Orlen jest interesujący, ponieważ spółka udostępnia inwestorom wycenę zapasów według dwóch metod, średniego ważonego
kosztu oraz LIFO, mimo że standardy rachunkowości wymagają zastosowania jedynie pierwszej z nich. Dodatkowo, wycena zapasów ma szczególne znaczenie w branży rafineryjnej ze względu na wysoką zmienność cen surowców i obowiązek utrzymywania wysokich rezerw paliw.

Praktyczne implikacje: studium przypadku może zostać wykorzystane w nauczaniu trzech celów. Po pierwsze, rozwija umiejętności analizy wielkości zapasów z uwzględnieniem zmian cen surowców oraz różnic w metodach wyceny. Po drugie, przypadek można wykorzystać jako podstawę do dyskusji nad standaryzacją w rachunkowości, posługując się przykładem zakazu stosowania LIFO. Po trzecie, stosowanie zależności między użytkownikami sprawozdań a ich twórcami.

Oryginalność: przedstawione studium przypadku opiera się w pełni na rzeczywistych informacjach dotyczących spółki, dzięki czemu przybliża studentom problemy i zależności
występujące w praktyce pomiędzy sprawozdawczością finansową a innymi czynnikami gospodarczymi.