Since 1 December 2021, the rule applicable in bankruptcy proceedings has been that all pleadings and documents are filed exclusively via the IT system supporting court proceedings using the forms available in this system. An exception to this rule is inter alia a natural person’s right to file a request to declare personal bankruptcy and all pleadings and documents without using the system. The publication analyses whether this entitlement is granted to a natural person only in bankruptcy proceedings or in bankruptcy proceedings conducted after the declaration of bankruptcy.

The publication looks into the conflict that occurs between values protected under the Constitution of the Republic of Poland – i.e. the right to privacy and the protection of communication versus the protection of property rights – in a situation of declaration of bankruptcy. Acting pursuant to Article 176(2) of the Bankruptcy Law, the legislator has a priori given preference to the protection of property rights over the right to privacy and the protection of communication. The conflict in question has been resolved in favour of bankruptcy creditors. The legislator’s adoption of a hierarchy of values in the area of bankruptcy law does not, of course, deal with all the problems arising in the field of the conflict between these values, and does not mean that the solution chosen is in accordance with hierarchically higher norms – meaning constitutional norms. In principle, the Constitution of the Republic of Poland makes the legislator free to resolve conflicts of competing values protected under this normative act. What is important is that this conflict be resolved by the – legislator in a way that meets the requirements of Article 31(3) of the Constitution of the Republic of Poland.

The publication looks into the conflict that occurs between values protected under the Constitution of the Republic of Poland – i.e. the right to privacy and the protection of communication versus the protection of property rights – in a situation of declaration of bankruptcy. Acting pursuant to Article 176(2) of the Bankruptcy Law, the legislator has a priori given preference to the protection of property rights over the right to privacy and the protection of communication. The conflict in question has been resolved in favour of bankruptcy creditors. The legislator’s adoption of a hierarchy of values in the area of bankruptcy law does not, of course, deal with all the problems arising in the field of the conflict between these values, and does not mean that the solution chosen is in accordance with hierarchically higher norms – meaning constitutional norms. In principle, the Constitution of the Republic of Poland makes the legislator free to resolve conflicts of competing values protected under this normative act. What is important is that this conflict be resolved by the – legislator in a way that meets the requirements of Article 31(3) of the Constitution of the Republic of Poland.

In his Vita divi Augusti, Gaius Suetonius quoted four terms which were in use in ancient Rome and referred to bankers: argentarii, mensarii, nummularii and coactores argentarii. In his description of the life of Emperor Augustus, the historian mentions the rumour that the Emperor’s grandfather was engaged in usury. However, in the excerpts focusing on the genealogy of Augustus, Suetonius applied the term argentarius, which undoubtedly denoted a banker running his operations, in a professional manner, in the Forum or in another public place. Thus, the ancestors of the princeps could have been involved in specialised activities, supervised by officials and subject to particular obligations. This assumption is corroborated, among others, by the fact that the Emperor’s father, Gaius Octavius, enjoyed general public esteem. Similarly, the unintended comparison, by Cassius of Parma, of the princeps’ grandfather to mensarii or nummularii may confirm the hypothesis that he was neither a money-changer nor a moneylender. Among the ancestors of other emperors, such as Emperor Vespasian, there were also bankers referred to as coactores argentarii who conducted auctionrelated activities, and this is exactly the type of banking activity that his father and grandfather were involved in. Therefore, Suetonius was aware of various terms used in ancient Rome to describe the banking profession.

These days, Banks are obliged to comply with a broad scope of the regulations and binding laws and this creates numerous challenges for those organisations. These challenges relate, particularly, to international banks operating in parallel within complex legislative, regulatory, social, political etc. realities. This article is a concise presentation of selected tasks brought about by the compliance function in banks that at the same time are the references for the internal norms created within those organisations.

The problems of the Russian transformation are strongly related to the policy model adopted by the chief financial regulator, which in the case of this article is the Central Bank of Russia. It is argued here that the policy followed by the CBR is obsolete and rooted in the 1990s, and not up to date with the needs of the current economic conditions. These conditions are specific only to Russia and deserve the name of a “small cold war”. The CBR continues to pursue a liberalisation policy based on concepts borrowed from the West. Their core is a complete liberalisation of the international currency flows, at the expense of protecting the domestic market from international speculative capital, and at the price of encouraging capital flow away from Russia. At the same time this policy has managed to discourage long term domestic investments.

This article covers considerations on the e-mail marketing of financial products and services aimed at consumers. The research paper presents the practice of banks used by those institutions in the e-marketing; basic concepts such as information, offer, advertisement, communication or spam have been considered. The article addresses in particular relevant problems linked to sending advertising materials by e-mail, i.e specifying what types of messages a bank may send to its customers, whether a bank may send such messages to all its customers, whether a bank may send such messages only to its customers, what the consumers rights with respect to receiving unwanted and unsolicited commercial information are. The research paper took into consideration current judicature and views of legal writers.

Artykuł obejmuje rozważania dotyczące marketingu e-mailowego usług i produktów finansowych skierowanego do konsumentów. W opracowaniu zaprezentowano praktykę banków, która jest wykorzystywana przez te instytucje w e-marketingu, poddano też rozważaniom podstawowe pojęcia, takie jak informacja, oferta, reklama, komunikat czy spam. Artykuł porusza w szczególności istotne problemy wysyłania materiałów reklamowych pocztą elektroniczną, do których należą: określenie jakiego rodzaju wiadomości bank może wysyłać swoim klientom, czy bank może wysyłać wiadomości wszystkim swoim klientom, czy bank może wysyłać wiadomości wyłącznie do swoich klientów, jakie są prawa konsumentów w zakresie otrzymywanej niechcianej i niezamówionej informacji handlowej. W opracowaniu uwzględniono aktualne orzecznictwo oraz poglądy przedstawicieli doktryny prawa.

Przedmiotem opracowania są formy finansowania inwestycji lub pokrycia długu stosowane przez jednostki samorządu terytorialnego. Katalog instrumentów, które pozwalają na pokrycie deficytu bądź sfinansowanie określonego rodzaju inwestycji, jest stosunkowo szeroki. Samodzielność finansowa jest jednak limitowana przede wszystkim przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, która określa wysokość nominalną zadłużenia, cel i formę zaciąganych zobowiązań. W opracowaniu wskazano, że w każdym przypadku przed podjęciem decyzji w zakresie zaciągania zobowiązań finansowych konkretna j.s.t. musi dokonać analizy, w jaki sposób przełoży się to na indywidualny wskaźnik zadłużenia, tj. zdolność do spłaty zobowiązań, ale także wpływu na budżet operacyjny. Autorka podkreśla, iż wybór instrumentu finansowania zwrotnego każdorazowo musi być odpowiednio zaplanowany zarówno w budżecie, jak i w wieloletniej prognozie finansowej. Niezbędne jest także przeprowadzenie rzetelnej analizy w przedmiocie zasadności wyboru tego instrumentu. Przeprowadzone badania wskazują, że polskie j.s.t. najchętniej sięgają w tym zakresie po kredyty i pożyczki (zaciągane głównie w bankach), a niektóre z nich także po obligacje komunalne.

Niniejszy artykuł dotyczy problematyki umów deweloperskich, które odgrywają coraz większą role w obrocie prawnym z uwagi na dynamicznie rozwijający się rynek obrotu nieruchomościami. Artykuł zwiera zarówno podsumowanie obowiązującej już sześć lat regulacji w tym zakresie, jak i propozycje, które mogłyby usprawnić obrót nieruchomościami na rynku pierwotnym. Opisuje konstrukcje umowy oraz wskazuje na praktyczne problemy związane z nabywaniem lokali lub domów od deweloperów, zarówno z punktu widzenia nabywcy, jak i dewelopera. Odnosi się nie tylko do sytuacji prawnej stron umowy, ale również do działalności banków, których rola jest coraz większa.

Ostatnia przeprowadzona reforma emerytalna z 2014 r. zdecydowała o kształcie polityki inwestycyjnej otwartych funduszy emerytalnych. Jednym z jej kluczowych elementów była radykalna zmiana limitów lokacyjnych ciążących na OFE. Ustawa z dnia 6 grudnia 2013 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych zliberalizowała limity lokacyjne ciążące na OFE, ale jednocześnie wprowadziła zakaz inwestycji aktywów OFE w dłużne papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, a także pożyczki i kredyty udzielane tym podmiotom. Ogłoszenie przez Ministerstwo Rozwoju „Programu Budowy Kapitału Polaków” i zapowiedź przekształcenia OFE w fundusze inwestycyjne otwarte polskich akcji (FIO) działające w ramach rynku IKZE będzie miało dalekosiężne konsekwencje nie tylko dla polityki lokacyjnej przekształconych funduszy emerytalnych. Celem artykułu jest analiza dotychczasowej ewolucji lokat OFE w dłużne papiery wartościowe z prawnego, finansowego oraz ekonomicznego punktu widzenia. Tak określony cel badawczy wymusza zastosowanie metody ekonomicznej analizy prawa.