Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest przegląd wiedzy dotyczącej heurystyki zakotwiczenia. Mimo silnego ugruntowania empirycznego wytłumaczenia efektu zakotwiczenia nie można sprowadzić do działania jednego mechanizmu psychologicznego. W pierwszej części artykułu zostaną omówione klasyczne mechanizmy kotwiczenia – mechanizm niewystarczającego dopasowania i model selektywnej dostępności. Przeanalizowane będą również alternatywne podejścia teoretyczne do wytłumaczenia tego efektu. W drugiej – procedury eksperymentalne wykorzystywane do badania efektu kotwiczenia. Według literatury kluczowe aspekty determinujące skuteczność kotwiczenia to m.in. ilość zasobów uwagowych poświęconych wartości kotwiczącej i spójność kotwicy z celem szacowania. Jednakże zestawienie zasad kotwiczenia z rezultatami eksperymentów wykorzystujących różne procedury wyraźnie pokazuje, że zasady te nie mają charakteru uniwersalnego. Wskazane problemy natury teoretycznej stanowią propozycję kierunku dalszych badań nastawionych na ujęcie efektu zakotwiczenia w ramach jednego mechanizmu psychologicznego.

Słowa kluczowe