en pl
en pl

Zeszyty Programu TOP 15

Zobacz wydanie
Rok 2/2021 
Tom 11 

Status prawny platform internetowych w umowach o przewóz osób

Anna Duplicka
Akademia Leona Koźmińskiego

2/2021 11 () Zeszyty Programu TOP 15

Abstrakt

W ostatnim czasie platformy internetowe, m.in. Uber, Bolt, Free Now, dokonały rewolucji na rynku usług transportowych. Przełamały dotychczasową liniową strukturę, powstającą między kierowcą a pasażerem, stając się trzecim elementem na drodze do zawarcia umowy, niekiedy w daleki sposób ingerującym w treść czynności prawnej, sposób komunikacji stron czy ilość informacji, które o sobie uzyskują.
W niniejszym artykule zbadany został status prawny platform internetowych w ramach trójkątnego modelu stosunków prawnych na przykładzie platform uczestniczących w zawieraniu umów o usługi transportowe. W szczególności została podjęta próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje możliwość przypisania operatorowi platformy internetowej odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy zawartej z udziałem platformy, a jeśli tak, to przy spełnieniu jakich przesłanek oraz jakie okoliczności mogą spowodować zwolnienie z takiej odpowiedzialności. Rozstrzygnięcie niniejszej kwestii ma kluczowe znaczenie dla skuteczności dochodzenia roszczeń oraz realizacji praw przez podmioty zawierające umowę.
W celu znalezienia rozwiązania powyższych problemów autorka przeanalizowała krajowe i unijne akty prawne, orzecznictwo (m.in. wyrok TSUE z 20 grudnia 2017 r., sygn. akt: C-434/15) oraz regulaminy wiodących platform internetowych kojarzących ze sobą kierowców i pasażerów.

Powiązania

  1. Busch, Ch., Dannemann, G., Schulte-Nölke, H., Wiewiórowska-Domagalska, A. i Zoll, F. (2019). Discussion draft of a directive on online intermediary platforms. Commentary. Kraków: Jagiellonian University Press. [Google Scholar]
  2. Busch Ch., Schulte-Nölke H., Wiewiórowska-Domagalska A., Zoll F. (2016). The Rise of Platform Economy: A New Challenge for EU Consumer law? EuCML, 5, 3–10. [Google Scholar]
  3. Osajda, K. (2020). Kodeks cywilny. Komentarz, art. 429 KC, teza 3–4. [Google Scholar]
  4. Dziomdziora, W. (2019). Prawo nowych technologii dane osobowe i cyberbezpieczeństwo, Internet i media, handel elektroniczny, prawo IT, technologie. W: X. Konarski (red.), Platformy internetowe (dodatek MoP 2019, Nr 21), 25–29. [Google Scholar]
  5. Klat-Górska, E. i Klat-Wertelecka, L. (2015). Komentarz do art. 180 ustawy o gospodarce nieruchomościami, LEX 2015 (dostęp: 16.12.2019). [Google Scholar]
  6. Wiese, K. i Toroń, M. (2017). Aplikacja UBER lub jak ująć sharing economy w istniejące ramy prawne? Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 5, 8–27. [Google Scholar]
  7. Zoll F. (2016). Problem platform internetowych – wyzwania nowego prawa umów. W: T. Ereciński, P. Grzegorczyk, K. Weitz (red.), Sine ira et studio. Księga jubileuszowa dedykowana Sędziemu Jackowi Gudowskiemu. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]

Kompletne metadane

Cytowanie zasobu

APA style

Duplicka, Anna (2019). Status prawny platform internetowych w umowach o przewóz osób. (2019). Status prawny platform internetowych w umowach o przewóz osób. Zeszyty Programu Top 15, 11. (Original work published 2/2021n.e.)

MLA style

Duplicka, Anna. „Status Prawny Platform Internetowych W Umowach O Przewóz Osób”. 2/2021n.e. Zeszyty Programu Top 15, t. 11, 2019.

Chicago style

Duplicka, Anna. „Status Prawny Platform Internetowych W Umowach O Przewóz Osób”. Zeszyty Programu Top 15, Zeszyty Programu TOP 15, 11 (2019).