en pl
en pl

Decyzje

Zobacz wydanie
Numer 32

Najczęstsze sposoby manipulacji kształtem okręgów wyborczych w Stanach Zjednoczonych

Alex Keena
Virginia Commonwealth University

Michael Latner
The Union of Concerned Scientists and Cal Poly, San Luis Obispo

Anthony McGann
University of Strathclyde, Glasgow

Charles Smith
Department of Economics, University of California-Irvine

(32) Decyzje

DOI 10.7206/DEC.1733-0092.130

Abstrakt

Gerrymandering jest formą manipulacji głosowaniem, w ramach której wyznacza się granice okręgów wyborczych, aby uzyskać pewne polityczne korzyści w wyborach. W tym artykule badamy gerrymandering partyjny w Stanach Zjednoczonych, aby zrozumieć jego niedemokratyczne wyniki i sposób, w jaki projektowanie instytucji wyborczych może promować lub zapobiegać gerrymanderowaniu. Zaczynamy od przeglądu historii
gerrymanderingu, ze szczególnym naciskiem na gerrymandering partyjny. Dalej rozważamy normatywne standardy bezstronności w demokracji, które taka manipulacja może naruszać. Następnie przedstawiamy typologię manipulacji na podstawie map
okręgów w Kalifornii, Pensylwanii, Massachusetts i New Jersey podczas wyborów w 2012 r. Przy użyciu metody symetrii partyjnej szacujemy krzywe mandatów/głosów map kongresowych użytych w 38 stanach podczas wyborów w 2012 r. Okazuje się, że manipulacja gerrymanderingiem występuje prawie wyłącznie wtedy, gdy politycy mają kontrolę nad wyznaczaniem granic okręgów. Nasza analiza sugeruje, że jeśli przy projektowaniu systemu wyborczego chcemy zminimalizować manipulację kształtem okręgów, decyzje o poprawkach ich przyszłego kształtu nie powinny być oddane w ręce polityków.

Powiązania

  1. Flis, J. (2014). Złudzenia wyboru. Społeczne wyobrażenia i instytucjonalne ramy w wyborach do Sejmu i Senatu. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. [Google Scholar]
  2. Gelman, A., & King, G. (1990). Estimating the Electoral Consequences of Legislative Redistricting. Journal of the American Statistical Association, 85(410), 274–282. [Google Scholar]
  3. Gelman, A., & King, G. (1994a). Enhancing Democracy through Legislative Redistricting. American Political Science Review, 88(3), 541–559. [Google Scholar]
  4. Gelman, A., & King, G. (1994b). A Unifi ed Method of Evaluating Electoral Systems and Redistricting Plans. American Journal of Political Science, 38(2), 514–554. [Google Scholar]
  5. Grofman, B., & King, G. (2007). The Future of Partisan Symmetry as a Judicial Test for Partisan Gerrymandering after LULAC v. Perry. Election Law Journal, 6(1), 2–35. [Google Scholar]
  6. Grofman, B., Koetzle, W., & Brunell, T. (1997). An integrated perspective on the three potential sources of partisan bias: Malapportionment, turnout differences, and the geographic distribution of party vote shares. Electoral Studies, 16(4), 457–470. [Google Scholar]
  7. Haman, J. (2003). Demokracja, decyzje, wybory. Wydawnictwo Naukowe „Scholar”. [Google Scholar]
  8. Hout, E., & McGann, A.J. (2009). Liberal political equality implies proportional representation. Social Choice & Welfare, 33(4), 617–620. [Google Scholar]
  9. Kaminski, M.M. (1999). How communism could have been saved: Formal analysis of electoral bargaining in Poland in 1989. Public Choice, 98(1), 83–109. [Google Scholar]
  10. Kaminski, M.M. (2002). Do parties benefi t from electoral manipulation? Electoral laws and heresthetics in Poland, 1989-93. Journal of Theoretical Politics, 14(3), 325–358. [Google Scholar]
  11. Kaminski, M.M. (2015). Ordynacje większościowe i JOW-y. Kompendium reformatora ordynacji wyborczej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe “Scholar”. [Google Scholar]
  12. King, G. (1990). Electoral Responsiveness and Partisan Bias in Multiparty Democracies. Legislative Studies Quarterly, XV, 159–181. [Google Scholar]
  13. Lissowski, G. (2001). Elementy teorii wyboru społecznego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe “Scholar”. [Google Scholar]
  14. Magar, E., Trelles, A., Altman, M., & McDonald, M.P. (2017). Components of partisan bias originating from single-member districts in multi-party systems: An application to Mexico. Political Geography, 57(1), 1–12. [Google Scholar]
  15. McGann, A.J. (2006). The Logic of Democracy: Reconciling Equality, Deliberation, and Minority Protection. University of Michigan Press: Ann Arbor, Mi. [Google Scholar]
  16. McGann, A.J., Smith, C.A., Latner, M., & Keena, J. A. (2015). A Discernable and Manageable Standard for Partisan Gerrymandering. Election Law Journal, 14(4), 295–311. [Google Scholar]
  17. McGann, A.J., Smith, C.A., Latner, M., & Keena, A. (2016). Gerrymandering in America: The House of Representatives, the Supreme Court, and the Future of Popular Sovereignty. Cambridge University Press: New York. [Google Scholar]
  18. Raciborski, J. (1997). Polskie wybory: zachowania wyborcze społeczeństwa polskiego w latach 19891995. Warszawa: Scholar Books. [Google Scholar]
  19. Taagepera, R., & Shugart, M. (1989). Seats and Votes: The Effects and Determinants of Electoral Systems. New Haven: Yale University Press. [Google Scholar]
  20. Tufte, E. 1973. The Relationship between Seats and Votes in Two-Party Systems. American Political Science Review, 67(2), 540–554. [Google Scholar]

Kompletne metadane

Cytowanie zasobu

APA style

Keena, Alex & Latner, Michael & McGann, Anthony J. & Smith, Charles Anthony (2019). Najczęstsze sposoby manipulacji kształtem okręgów wyborczych w Stanach Zjednoczonych. (2019). Najczęstsze sposoby manipulacji kształtem okręgów wyborczych w Stanach Zjednoczonych. Decyzje, (32). https://doi.org/10.7206/DEC.1733-0092.130

MLA style

Keena, Alex and Latner, Michael and McGann, Anthony J. and Smith, Charles Anthony. „Najczęstsze Sposoby Manipulacji Kształtem Okręgów Wyborczych W Stanach Zjednoczonych”. Decyzje, nr 32, 2019.

Chicago style

Keena, Alex and Latner, Michael and McGann, Anthony J. and Smith, Charles Anthony. „Najczęstsze Sposoby Manipulacji Kształtem Okręgów Wyborczych W Stanach Zjednoczonych”. Decyzje, Decyzje, nr 32 (2019). doi:10.7206/DEC.1733-0092.130.